رابطه توانمندسازی کارکنان با عملکرد شغلی و بهره‌وری نیروی انسانی سازمان آموزش و پرورش استان فارس

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه توانمندسازی کارکنان با عملکرد شغلی و بهره‌وری نیروی انسانی سازمان آموزش و پرورش استان فارس است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. تمامی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش فارس به تعداد280 نفر جامعه آماری این پژوهش را تشکیل داده‌اند که با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای- نسبی- تعداد 165 نفر برای نمونه آماری براساس فرمول کوکران و جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. برای گردآوری داده های مورد نیاز از سه پرسشنامه استاندارد: 1. پرسشنامه توانمندسازی اسپریتزر؛ 2. پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون و 3. پرسشنامه بهره‌وری نیروی انسانی هرسی و گلد اسمیت، استفاده شد. ضریب پایایی محاسبه‌شده برای پرسشنامه ها نیز به ترتیب 86/0، 82/0 و 81/0 برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آزمونt تک‌متغیره، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها نشان داد که وضعیت توانمندسازی و بهره‌وری نیروی انسانی بالاتر از حد متوسط بوده، ولی عملکرد شغلی کارکنان در سطح متوسط است. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که رابطه مثبت و معنا‌داری بین توانمندسازی با عملکرد شغلی و بین توانمندسازی با بهره‌وری نیروی انسانی وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که ابعاد توانمندسازی می‌توانند پیش‌بینی‌کننده عملکرد شغلی و متغیر بهره‌وری نیروی انسانی باشند.