بررسی ‌تاثیر سرمایه فرهنگی و سرمایه فکری بر بهره‌‌وری نیروی انسانی با نقش میانجیگری مسیولیت‌پذیری اجتماعی

پژوهش حاضر با بررسی ‌تاثیر سرمایه فرهنگی و سرمایه فکری بر بهره‌‌وری نیروی انسانی با نقش میانجی مسیولیت‌پذیری اجتماعی انجام شده است. روش تحقیق توصیفی - همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه رازی کرمانشاه است که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم هر طبقه 203 نفر بهعنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌‌‌های پژوهش از چهار پرسشنامه استاندارد سرمایه فرهنگی بر اساس مدل بوردیو‌‌‌‌‌‌، سرمایه فکری بر اساس مدل استوارت‌‌‌‌‌‌، بهره‌‌وری نیروی انسانی بر اساس مدل هرسی و گلداسمیت و مسیولیت‌پذیری اجتماعی بر اساس مدل کارول استفاده شد. داده‌‌‌های تحقیق پس از جمع‌آوری با استفاده نرم‌افزارهای آماری amos و spss تحلیل شدند. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که اثر مستقیم سرمایه فرهنگی و سرمایه فکری بر مسیولیت‌پذیری اجتماعی مثبت و معنادار است. اثر مستقیم سرمایه فکری و مسیولیت‌پذیری اجتماعی بر بهره‌‌وری نیروی انسانی مثبت و معنادار است‌‌‌‌‌‌، اما اثر مستقیم سرمایه فرهنگی بر بهره‌‌وری نیروی انسانی مثبت و معنادار نیست. همچنین اثر ‌‌‌غیرمستقیم سرمایه فرهنگی و سرمایه فکری بر بهره‌‌وری نیروی انسانی با نقش میانجی‌گری مسیولیت‌پذیری اجتماعی مثبت و معنادار است. در نتیجه از عوامل موثر، که هر سازمان در راستای بهره‌‌وری کارکنان باید مد نظر قرار دهد، مدیریت دارایی‌‌‌های نامشهود ازجمله سرمایه فکری و فرهنگی به همراه زمینه‌سازی برای افزایش مسیولیت‌پذیری کارکنان است.