سنجش سطح اعتماد الکترونیک مدارس با استفاده از مدل گسترش عملکرد کیفیت

این مطالعه قصد دارد با سنجش وضعیت موجود شاخص‌های اعتماد الکترونیک در دبیرستان‌ها، استراتژی‌های مناسبی را برای کاهش مقاومت مسیولان، و افزایش نفوذ فناوری اطلاعات در سیستم آموزشی ارایه کند‌. در این پژوهش از روش نمونه گیری در جامعه محدود استفاده شد‌. حجم نمونه برآورد‌شده در سطح خطای 5 درصد برابر با 137 نفر بوده است که بعد از توزیع 200 پرسشنامه، تعداد 146 پرسشنامه کامل جمع آوری شد و مبنای تحلیل‌های آماری قرار گرفت‌. پس از تایید روایی و پایایی ابزار استاندارد تحقیق، بررسی فرضیه‌‌های تحقیق حاکی از این است که کلیه یازده دسته عوامل درنظرگرفته‌شده در این پژوهش در سطح اعتماد الکترونیک دبیرستان‌های منطقه یک تهران ‌‌تاثیر معنادار دارند‌. تحلیل وضعیت موجود ابعاد اعتماد الکترونیک نشان داده است که ابعاد دوم، نهم و دهم یعنی حفظ حریم، چارچوب‌های قانونی و اعتماد به فناوری‌های نوین وضعیت مناسبی ندارند، ولی هشت بعد دیگر دارای وضعیت نسبتاً مطلوبی هستند‌. در نهایت و پس از شناسایی شاخص‌های بحرانی تحقیق، با استفاده از نظر 9 نفر از مدیران خبره دبیرستان‌های منطقه یک تهران، با استفاده از روش qfd تعداد 14 استراتژی بهبود و اهمیّت هر یک از این استراتژی‌ها، میزان اثرگذاری آنها بر شاخص‌های بحرانی، سختی دسترسی به هدف، هزینه دستیابی به هدف و نیز وزن مطلق هریک از شاخص‌ها استخراج شد که عمل به آنها در نفوذ بیش از پیش فناوری اطلاعات در دبیرستان‌ها موثر است‌.