تاثیر آموزش تفکر انتقادی بر انگیزه تحصیلی و خودتنظیمی دانش‌آموزان پایه پنجم دبستان‌های سپهرمعرفت و ضحی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش تفکر انتقادی بر انگیزه تحصیلی و خودتنظیمی دانش‌آموزان بوده است. پژوهش به روش نیمه‌آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون‌ - پس‌آزمون‌، با گروه کنترل و آزمایش اجرا شده است. جامعه آماری پژوهش را دانش‌آموزان پایه پنجم مدارس سپهر معرفت و ضحی به تعداد 90نفر(90=n) تشکیل داده‌اند، که از بین آنها یک نمونه آماری مشتمل بر 40 نفر (40=n) به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه انگیزه تحصیلی‌هارتر (1981) و پرسشنامه خود‌تنظیمی بوفارد (1995)استفاده شده است،گروه آزمایش تحت مداخله (آموزش تفکرانتقادی در 7جلسه) قرار گرفت و گروه کنترل، هیچ گونه آموزشی را دریافت نکرد؛ سپس از هر دو گروه پس‌آزمون‌ (پرسشنامه‌های انگیزه تحصیلی‌ هارتر و خود‌تنظیمی بوفارد) گرفته شد و نتایج باهم مقایسه شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و نمودارها) و آمار استنباطی (آزمون تحلیل کواریانس) استفاده شد. یافته‌ها حاکی از آن بود که آموزش تفکر انتقادی، تاثیر مثبت و معناداری، بر انگیزه تحصیلی دانش‌آموزان، انگیزه تحصیلی درونی دانش‌آموزان و خود‌تنظیمی در یادگیری دانش‌آموزان، با سطح معناداری به ترتیب برابر با 005/0، 02/0و 001/0 دارد.