بررسی نقش مهم‌ترین عوامل محیطی بر انتقال آموزش کارکنان: مطالعه موردی

چکیدهآموزش همیشه مهم‌ترین ابزار در جهت بهبود کلی عملکرد کارکنان در نظر گرفته می‌شود و هر برنامهه آموزشی تنها زمانی اثربخش و موثر است که تاثیر انتقال آموزشی آن را بتوان تضمین کرد. پژوهش حاضر به بررسی نقش عوامل محیطی بر انتقال آموزش حاصل از دوره‌های آموزشی به محیط کار پرداخته است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش تحقیق ترکیبی از روش های کمّی و کیفی از نوع اکتشافی است. این طرح با استفاده از دو روش پیمایشی و مصاحبه انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه کارکنانی است که در دوره‌های آموزشی سه‌هفته‌ای تا سه ماهه دانشگاه شهید بهشتی، بین سال‌های 1389 تا 1391، شرکت کرده بودند و نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 217 نفر برآورد شد که با شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه و مصاحبه نیمه‌ساختاریافته بوده است. داده های گردآوری‌شده با بهره‌گیری از روش‌های آماری تحلیل عاملی اکتشافی و t تک‌گروهی برای بخش کمّی و روش تحلیل محتوا به صورت کدگذاری برای بخش کیفی، تحلیل شد. نتایج نشان داد که مهم‌ترین عامل تاثیرگذار بر انتقال آموزش کارکنان، حمایت همکاران آنها بوده است. همچنین یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که حجم کاری زیاد از جمله عواملی است که مانع به‌کارگیری قابلیت‌های فراگرفته شده در محیط کار می‌شود.