نقادی برنامه‌ی آموزش مجازی ازمنظر دانشجویان دانشگاه فرهنگیان: مطالعه موردی هرمزگان

پس از شیوع کرونا، آموزش عالی یکی از نهادهایی بود که تعطیلی محیط‌های علمی را در کانون توجه قرار داد و تعاملات چهره‌به‌چهره در محیط‌های دانشگاهی به‌ حداقل رسید. هدف این پژوهش، بررسی تجربه‌ی زیسته‌ی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان در دوران آموزش مجازی بود. این پژوهش در قالب پارادایم کیفی به‌انجام رسید. نمونه از بین دانشجویان دانشگاه فرهنگیان هرمزگان و به شیوه‌ی هدف‌مند، به تعداد 25نفر گزینش شد. روش جمع‌آوری داده‌ها، مصاحبه‌ی عمیق و روش تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها، تحلیل-استقرایی بود. برای اعتبارسنجی نتایج، از روش مسیر ممیزی و ضریب توافق نمره گذاران استفاده شد. نتایج نشان داد، در پاسخ به پرسش اول، پنج مقوله‌ی ضعف در زیرساخت‌های سامانه‌ی آموزش مجازی، ضعف در فرایند یاددهی یادگیری و کمبود دانش از سامانه‌ی مجازی، ضعف در زمان آموزشی و عدم جذابیت سایت آموزش مجازی، ایجادکننده‌ی آسیب‌های برنامه‌‌ی آموزش مجازی هستند. دو مولفه ضعف در زیرساخت‌های سامانه‌یی آموزش مجازی و ضعف در فرایند یاددهی-یادگیری بیشترین برجستگی را در این بین، دارا هستند. پنج مقوله‌ی کلیدی شامل تقویت فرایند یاددهی-یادگیری و تقویت زیرساخت‌های مربوط به سامانه‌یی آموزش مجازی، پشتیبانی از آموزش‌های صورت‌گرفته و آموزش نحوه‌ی صحیح استفاده از سامانه‌ی مجازی و برنامه‌ریزی زمان مناسب آموزش در سامانه‌ی مجازی، راه‌کارهای بهبود برنامه‌ی آموزش در فضای مجازی هستند. پیشنهاد می‌شود، امکاناتی برای انجام کارهای عملی و طراحی تمرین و پروژه در فضای مجازی ایجاد شو؛ از روش‌های تدریس یادگیرنده‌محور بهره برده شود، از فیلم‌ها و اسلایدها و فایل‌های چندرسانه‌ای جهت جذابیت و بهبود کیفیت آموزش استفاده شده، اساتید محتواها و فایل‌های مناسب و کاربردی جهت استفاده‌ی دانشجویان ایجاد کرده، سیستم تعاملی چندسویه تقویت شده و تهیه محتوای الکترونیکی در دستور کار قرار اساتید قرار گیرد.

criticism of the training program from the perspective of farhangian university students: a case study of hormozgan

after the spread of corona, higher education was one of the institutions that focused on the closure of the scientific environments and face-to-face interactions were minimized in the academic environments. the purpose of the present study was to investigate the experiences of farhangian university students during virtual education. the current research was carried out in the form of a qualitative paradigm. the sample was selected among the students of the farhangian university of hormozgan in the purposeful method that 25 people were selected. the data collection method was an in-depth interview and the data analysis method was analysis-inductive. to validate the results, the audit trail method and the agreement coefficient of the graders were used the results of the research indicated that in response to the first question, five categories, i. e. the weakness in the infrastructures of the virtual education system, the weakness in the teaching-learning process, the lack of knowledge about the virtual system, the weakness in the training time, and the unattractiveness of the virtual education site are the causes of the harms to the virtual education program. the two components of weakness in the infrastructures of the virtual education system and weakness in the teaching-learning process are the most significant among them. the five key categories include strengthening the teaching-learning process, strengthening the infrastructures related to the virtual education system, supporting the conducted training, teaching the correct way to use the virtual system, and planning the appropriate time for education in the virtual system. the five key mentioned categories are the solutions to improve the education program in the virtual space. it is suggested to create facilities to do practical work and to design exercises and projects in the virtual space; learner-centered teaching methods should be used; films, slides, and multimedia files should be used to attract and improve the quality of the education; professors should create appropriate and practical contents and files for students to use; the multi-faceted interactive system should be trengthened, and preparing electronic contents should be on the agenda.