چالش‌های حقوق روستائیان درآب کشاورزی ( با نگاهی به پروژه آب کشاورزی روستای برمامیون دراستان کهگیلویه و بویراحمد)

بعد ازخانواده، روستا با اهمیت ترین کانون زندگی، شالوده اجتماع و مرکز فعالیت ها و تولیدات کشاورزی است. کشور ما متکی بر تولیدات کشاورزی است و کشاورزی حق یا ارزش اساسی برای روستائیان ایجاد می کند. بنا بر این روستائیان درحق بهره برداری از آب کشاورزی پیش ازهمه و بیش ازهمه در اولویت و استحقاق می باشند. این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی و گردآوری اطلاعات به روش اسنادی و در موارد جزئی به صورت پیمایشی با این هدف صورت گرفته است که آیا حقوق روستا و روستائیان در آب کشاورزی از جایگاه علمی، منطقی، غیر مقطعی و عادلانه برخوردار است؟. نتیجه کلی تحقیق این است که در وضع حاضر، حقوق روستائیان درآب کشاورزی از مبانی و سیاست های متعارضی رنج می برد و قوانین عرفی و شرعی روشنی آن را پشتیبانی نمی کند. در نتیجه حقوق روستائیان بر آب کشاورزی نظام مند و هدفدار نیست. پروژه ملی آب کشاورزی روستای برمامیون نیز در گرو سیاست آتی دولت و وعده های انتخاباتی است. راهکار این مقاله در وهله نخست، ایجاد قانون جامع نظام اختصاصی آب کشاورزی روستا ها، در وهله بعدی دموکراتیزه کردن نظام اداری ایران یعنی انتخاب، نظارت و عزل مدیران و روسای ادارات مختلف محلی به وسیله جامعه نخبگان منتخب مردم محل است.

Challenges of Rural Rights in Agricultural Water (Looking at the Agricultural Water Project of Barmayoon Village in Kohgiluyeh and Boyer Ahmad Province)

The village, after the family, is the most important center of life, the foundation of society and the center of agricultural activity and production. Our country also relies on agricultural products and agriculture creates a value or a basic right for the villagers. Therefore, the villagers are entitled to the use of agricultural water first and foremost and in the first place. Therefore, this research has been done by descriptiveanalytical method and data gathering by documentary method and in some cases it has been surveyed with the aim of whether the rights of villagers and peasants in agricultural water have a scientific, rational, impartial and equitable status. The overall conclusion of the study is that in the present situation, the rights of peasants in agricultural water suffer from conflicting principles and policies and do not support its clear customary and religious laws. As a result, the rights of the villagers to agricultural water are not systematic and targeted. The national agricultural water project in Barmayoun village is also in line with the government’s future policy and election promises. The solution of this article is firstly to create a comprehensive law on the system of rural agricultural water, and then to democratize the Iranian administrative system, namely the election, supervision and dismissal of various local administrations and heads by the elite community of local people.