تاثیر برداشت از آب‌های زیرزمینی بر درآمد کشاورزان مناطق بیابانی و غیر بیابانی ایران

آب یکی از ارزشمند ترین منابع طبیعی و یکی از نهاده های اصلی تولید محصولات کشاورزی است. کشاورزی به علت وابستگی شدید به طبیعت، بزرگ‌ترین مصرف کننده منابع آبی در بیش تر کشورهاست. لذا امروزه مدیریت آب در این بخش نقش مهمی را در مصرف منابع آب کشورها ایفا می کند. در نواحی خشک و نیمه خشک مانند اکثر نقاط ایران به دلیل کمبود آب سطحی از منابع آب زیرزمینی استفاده می شود. این پژوهش به بررسی و مقایسه اثرات ناشی از افت سطح آب های زیر زمینی بر درآمد کشاورزان نواحی روستایی ایران، نواحی بیابانی و نواحی غیر بیابانی آن طی سال های 1389 تا 1393 می پردازد. بدین منظور، تخمین توابع تولید (تابع تولید کابداگلاس) محصولات کشاورزی با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی و بسته نرم افزاری eviews صورت گرفت. نتایج نشان داد ازآنجاکه کشاورزی در مناطق خشک و بیابانی ایران به دلیل کمبود بارندگی و منابع آب سطحی ناچیز، مستلزم استفاده از منابع آب زیر زمینی بیش تری است، تاثیر محدود کنندگی آب های زیر زمینی بر تولید و درآمد در نواحی بیابانی ایران، بسیار بیش تر از نواحی غیر بیابانی آن بوده و کاهش این منابع در طول زمان، باعث کاهش بیش تر درآمد کشاورزان این مناطق می شود.