کاربرد داده‌های ماهواره‌ای در برآورد نیاز آب زیست محیطی تالاب ها در مناطق باداده‌های محدود (مطالعۀ: موردی تالاب کانی برازان)

تعیین و تامین نیاز آب زیست‌محیطی اکوسیستم‌ها از جمله تالاب‏ها یکی از ‌راهکارهای موثر به منظور پیشگیری از تخریب و اطمینان از تداوم خدمات اکوسیستمی آنهاست. در مطالعۀ حاضر تعیین نیاز آبی تالاب بین‌المللی کانی‌برازان )در جنوب دریاچۀ ارومیه( با اتخاذ یک رویکرد ترکیبی هیدرواکولوژیکی مد نظر قرار گرفت. به این منظور، با استفاده از داده‏های ماهواره‏ای تغییرات بلندمدت سطوح آب و پوشش گیاهی تحلیل شد. سپس، تحلیل فراوانی سطوح غرقابی و دوره‌های رشد پوشش گیاهی تالاب و برآورد مقادیر تبخیر‌ تعرق از سطح انجام شد. در ادامه، بر مبنای مطالعات میدانی انجام‌شده از تابستان 1394 تا پاییز 1395، هیدروگرافی تالاب، گونه‏های گیاهی و پرندگان تالاب و مکان‏یابی زیستگاه‏های آنها تعیین شده و گونه‏های شاخص مشخص شدند. بر مبنای عمق مطلوب و الگوی‏ ‏مکانی زیستگاه‏های گونه‏های شاخص گیاهان و پرندگان زمستان‌گذران در معرض خطر و تهدید، سطوح غرقابی و احجام مطلوب تالاب تعیین شد. در نهایت، با استفاده از سری زمانی احجام تاریخی تالاب و مدل‌سازی معکوس بیلان آب، رژیم جریان ورودی تالاب از منابع سطحی برای تامین نیاز آبی تالاب برآورد شد. نتایج مطالعۀ حاضر نشان می‏دهد در شرایط نرمال جریان زیست‌محیطی مورد نیاز تالاب کانی‏برازان معادل 16.5 میلیون مترمکعب در سال، شامل دو پیک جریان به‌ترتیب در اواسط پاییز و اواخر بهار است. نتایج مطالعۀ حاضر می‏تواند در برنامه‌ریزی منابع آب سطحی و زیرزمینی تغذیه‌کنندۀ تالاب و نیز مدیریت کیفیت آب تالاب استفاده شود.

Application of Satellite Data for Determining Environmental Water Requirement of Wetlands in Datasparse Regions (The Case of Kanibrazan Wetland, Iran)

Determining and supplying environmental water requirements (EWRs) of ecosystems including wetlands is one of the most effective ways to mitigate wetlands degradation and to ensure the provision of ecosystem services. This study aims at determining EWR of the Kanibrazan International wetland, south of Lake Urmia, using a combined hydroecological approach. The wetland’s water and vegetation areas were extracted using longterm satellite data. Moreover, frequency analysis of the inundated areas, investigation of the vegetation life cycle, and estimation of evapotranspiration (ET) from the wetland were conducted. Subsequently, through multiseason field surveys from summer 2015 to fall 2016, the wetland’s hydrography and spatial distribution of vegetation and birds’ habitat in the wetland were obtained. Then, indicator vegetation and winter bird species were identified and used to determine appropriate inundation areas and volumes. Finally, satellitederived inundated areas and ETs were used in an inverse water balance model to calculate the associated inflow regime to the wetland. Results show that in a normal year an annual volume of 16.5 MCM, with a towpeak hydrograph in midfall and late spring is required to be supplied as EWR of the Kanibrazan wetland. The findings of this study can be applied in the planning of the surface and groundwater water resources feeding wetland and to better manage wetland’s water quality.