بررسی اثربخشی آموزش‏های زیست‌محیطی بر دانش‏آموزان متوسطۀ اول دختر برای حفاظت از تالاب‏ها (مطالعۀ موردی: تالاب شور، شیرین و میناب)

اکوسیستم‏های تالابی طیف وسیعی از خدمات اکوسیستمی را برای انسان‏ها در پی دارند که در دهه‏های اخیر به دلیل استفادۀ بی‌رویۀ بشر از آنها، دچار اختلالات شدیدی شده‏اند و به علت افزایش جمعیت این روند رو به افزایش است. تالاب شور، شیرین و میناب از تالاب‏های ساحلی استان هرمزگان است که حیات روستاهای حاشیۀ آن وابسته به تالاب است. این تالاب در سال‏های اخیر توسط عوامل طبیعی و انسانی دچار آسیب‏هایی شده است که با توجه اهمیت اکولوژیکی، اقتصادی– اجتماعی و فرهنگی‌ای که دارد، لزوم حفاظت از آن بیش از پیش احساس می‏‌شود. آموزش محیط زیست بنیادی‏ترین شیوه در حفاظت از محیط زیست و سرآغاز بلوغ فکری بشر است که توسط آن، افراد جامعه خود را مسئول حفظ محیط زیست می‏دانند. به دلیل آموزش‏پذیر بودن نوجوانان، گروه هدف پژوهش حاضر دانش‏آموزان دختر متوسطۀ اول روستای تیاب بوده‏اند تا اثربخشی آموزش‏های زیست‌محیطی در مورد سه مولفۀ دانش عمومی، زمینه‏های تخریب و تهدید و چگونگی مشارکت جامعۀ محلی برای حفاظت از تالاب شور، شیرین و میناب روی آنان بررسی شود. روش تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی-مقطعی بوده و گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه صورت گرفته است. روایی پرسشنامه مورد تایید اساتید دانشکدۀ محیط زیست بوده و ضریب آلفای کرونباخ توسط نرم‏افزار spss22 معادل 0.8 به دست آمده است که خوب بودن پایایی را نشان می‌دهد. از مقایسۀ نتایج پیش‏آزمون و پس‏آزمون دانش‏آموزان مشخص شد که آموزش‏های زیست‌محیطی تاثیر مثبت دارد و در نمرۀ پس‌آزمون آنها در هر سه مولفۀ پرسشنامه، پیشرفت درخور توجهی دیده می‏شود.