به‌کارگیری روش غربالگری کمّی در مدل ریزمقیاس‏نمایی آماری (sdsm) برای ایجاد سناریوهای تغییر اقلیم (مطالعۀ موردی: حوضۀ رودخانۀ گرگان‌رود)

خروجی مدل‏های گردش عمومی جوّ به دلیل تفکیک مکانی درشت آنها، در مقیاس منطقه‏ای و محلی کاربرد ندارند و لازم است در سطح کوچک‏تر ریزمقیاس شوند. در پژوهش حاضر عملکرد مدل sdsm برای ریزمقیاس‏نمایی متغیرهای بارش، کمترین و بیشترین دما در حوضۀ رودخانۀ گرگان‌رود بررسی شده و به‏منظور انتخاب متغیرهای پیش‏بینی‏کننده، روش غربالگری کمّی به‏کار گرفته شد. نتایج نشان‏دهندۀ کارایی مدل sdsm برای ریزمقیاس‏نمایی خروجی‏های مدل canesm2 در مقیاس حوضۀ رودخانۀ گرگان‌رود بود. بنابراین، مدل sdsm برای ریزمقیاس‏نمایی متغیرهای یادشده تحت سناریوهای rcp2.6 و rcp8.5 و برای سۀ دورۀ 2006-2040، 2041-2070، و 2070- 2100 استفاده شد. همچنین، روند تغییرات متغیرهای یادشده در دورۀ 2006-2040 بررسی شد. براساس نتایج، مقدار بارش در ایستگاه‏های تمر، چشمه‏خان، بهلکه‏داشلی و غفارحاجی در هر سه دورۀ زمانی بررسی‌شده و تحت هر دو سناریو افزایش یافته و در مقابل، در ایستگاه‏های گرگان و ارازکوسه کاهش می‏یابد. علاوه بر این، مقدار کمترین دما نیز در دوره‏های بررسی‌شده و تحت هر دو سناریو در ایستگاه‏های گرگان، چشمه‏خان، و ارازکوسه (به‌جز دورۀ 2071-2100 تحت سناریوی rcp8.5) افزایش یافته و در ایستگاه‏های تمر، بهلکه‏داشلی و غفارحاجی کاهش می‏یابد. در هر سه دورۀ بررسی‌شده و تحت هر دو سناریو مقدار بیشترین دما در ایستگاه‏های‏ گرگان، تمر، چشمه‏خان، و ارازکوسه افزایش یافته و در ایستگاه‏های کلیماتولوژی بهلکه‌داشلی و غفارحاجی کاهش می‏یابد. به طور کلی، جهت مشابهی در نوسان متغیرهای اقلیمی بررسی‌شده در ایستگاه‏های یاد‏شده قابل پیش‌بینی نیست.