ارزیابی بحران فرونشست زمین و پیشروی آب شور دریا در آبخوان دشت میناب

در پژوهش حاضر براساس وضعیت تراز آب زیرزمینی منطقه طی دورۀ آماری 30 ساله (1365-1395) و همچنین بررسی‏های صحرایی و حفر سه حلقه گمانه و بررسی وضعیت رسوبات در محل و آنالیز شیمیایی نمونه‏های برداشت‌شده از محل گمانه‏ها، وضعیت فرونشست و نفوذ آب شور در دشت میناب بررسی شده است. بررسی تراز آب زیرزمینی منطقه نشان می‏دهد افت سطح آب در این آبخوان از سال 1380 شدت گرفته و به‏طور متوسط سالانه حدود 46 سانتی‌متر سطح آب افت کرده است. افت سطح آب در آبخوان موجب شده تا تراز سطح آب آبخوان نسبت به سطح دریا منفی شود و آب از سمت دریا به سمت آبخوان حرکت کند. بررسی‏های ژئوتکنیکی در منطقه نشان می‏دهد علاوه بر افت سطح آب، وجود رسوبات تورم‏پذیر و انحلال‏پذیر در منطقه سبب افزایش شدت بروز عوارض فرونشست در سطح دشت شده است. درنهایت، منطقه از نظر خطر فرونشست به سه بخش کلی تقسیم شده است. در بخش ابتدایی آبخوان، فرونشست بیشتر از نوع تراکم لایه‏های آبرفتی است. در بخش مرکزی، فرونشست بیشتر از نوع گودال و ترک بوده و در بخش انتهایی آبخوان نیز احتمال ایجاد فرونشست کم است. به‏طور کلی، این آبخوان هم‏زمان با پدیدۀ فرونشست و پیشروی آب شور مواجه است و به برنامه‏ریزی مناسب به‏منظور جلوگیری از نابود‌شدن آبخوان نیاز دارد.