مقایسۀ روش‌های سیستم استنتاج فازی- عصبی تطبیقی (anfis)، وزن‌دهی معکوس فاصله و زمین‌آمار در تخمین سطح ایستابی (مطالعۀ موردی: دشت دهگلان، استان کردستان)

افت سطح ایستابی از نظر مدیریتی بسیار اهمیت دارد و می‏تواند تاثیرات منفی مانند نشست زمین، افزایش هزینۀ برداشت و کاهش کیفیت آب زیرزمینی را در پی داشته باشد. آب زیرزمینی مهم‏ترین منبع تامین آب در دشت دهگلان بوده و برداشت زیاد، سبب کاهش سطح ایستابی در این دشت شده است. این دشت با وسعتی حدود 780 کیلومترمربع، یکی از دشت‏های ممنوعۀ استان است و با افت سطح آبخوان نزدیک به 37 متر، بین دشت‏های استان بیشترین افت را داشته است. هدف از پژوهش حاضر، مدل‏سازی سطح آب زیرزمینی و مقایسۀ عملکرد روش سیستم استنتاج فازی- عصبی تطبیقی با روش‏های وزن‏دهی معکوس فاصله، کریجینگ و کوکریجینگ است. به این منظور، از داده‏های سطح ایستابی 44 حلقه پیزومتر دشت دهگلان مربوط به شهریور 1395استفاده شده است. نتایج به‌دست‌آمده بیان می‌کند که رفتار بار هیدرولیکی در قسمت‏های مختلف آبخوان، متفاوت است و در نتیجه به‌کار‏گیری صرف داده‏های مکانی بار هیدرولیکی برای مدل‏سازی، نتایج رضایت‏بخشی ندارد. سطح ایستابی در دشت دهگلان، با توپوگرافی بیشترین همبستگی را دارد و سیستم استنتاج فازی- عصبی تطبیقی با به‌کارگیری پارامتر کمکی توپوگرافی دارای 0.07=rmse، 0.005=mse، 0.06=mae=، 0.04=mbe و 0.88=r^2 بوده و نسبت به سایر روش‏ها عملکرد بهتری داشته است.