اولویت‌بندی سیل‌خیزی زیرحوزه‌های آبخیز مهارلو در استان فارس با استفاده از پارامترهای مورفومتریک و مدل تصمیم‌گیری vikor

هدف از تحقیق حاضر، اولویت‏بندی مکانی سیل‏خیزی زیرحوزه‏های آبخیز مهارلو با استفاده از پارامترهای مورفومتریک و مدل تصمیم‏گیری vikor است. به این منظور، 13 پارامتر مورفومتری شامل درجۀ شیب، تراکم زهکشی، فراوانی آبراهه، ثابت‌نگه‌داشت آبراهه، بافت زهکشی، عدد ناهمواری، ضریب گردی، ضریب فشردگی، نسبت ناهمواری، طول جریان، ضریب فرم، ضریب کشیدگی و ضریب شکل و یک پارامتر اقلیم شامل بارندگی انتخاب شد. برای تعیین وزن پارامترها از مدل فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی (ahp) استفاده شد‌. نتایج وزن‏دهی پارامتر‏ها با استفاده از مدل ahp نشان داد پارامترهای مورفومتری درجۀ شیب و تراکم زهکشی و پارامتر اقلیمی بارندگی به‏ترتیب با مقدار (0.206، 0.165 و 0.134) بیشترین وزن و تاثیر را در رخ‏داد سیل منطقۀ مطالعه‌شده داشتند، در حالی ‏که کمترین وزن و در پی آن حداقل تاثیر مربوط به ضریب شکل (0.012) بود. همچنین، به‏منظور اولویت‏بندی 53 زیرحوضۀ آبخیز مهارلو از مدل تصمیم‏گیری vikor استفاده شد. نتایج نشان داد زیرحوزۀ 34 براساس اولویت‏بندی سیل‏خیزی رتبۀ اول (0.082) ، زیرحوضۀ 31 رتبۀ دوم (0.110) و زیرحوضۀ 12 رتبۀ سوم (0.129) را به‏ خود اختصاص داده‏اند که باید برای انجام عملیات مدیریتی در اولویت قرار گیرند، در حالی ‏که زیرحوضۀ 42 آخرین رتبه [1] را در اولویت‏بندی سیل‏خیزی داشت‌ که بیان‌کنندۀ حساسیت بسیار کم آن به وقوع سیل است.