توسعۀ مدلی برای محاسبۀ شاخص‎ پایداری کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی

امروزه یکی از دغدغه‏‎های مهم در بسیاری از کشورهای جهان، تامین آب به‌منظور توسعۀ پایدار است. برای مدیریت موثر منابع آب زیرزمینی به‌منظور توسعۀ پایدار از یک سو به ابزار مناسب برای مدل‎سازی و از سوی دیگر به معیاری برای محاسبۀ پایداری نیاز است. این تحقیق وضعیت پایداری آبخوان با استفاده از مدل ترکیبی را که شامل مدل‎ هیدرولوژیکی swat، مدل جریان آب زیرزمینی modflow و مدل انتقال آلاینده mt3dms می‌شود، در حوضۀ مطالعاتی اصفهان‌ برخوار بررسی می‎کند. خروجی مدل swat به‌عنوان ورودی مدل modflow و خروجی مدل modflow به‌عنوان ورودی مدل mt3dms استفاده می‌شود. ارتفاع و غلظت آب در هر سلول مدل کمی و کیفی (modflow و mt3dms) به‌عنوان ورودی matlab برای محاسبۀ شاخص پایداری (با استفاده از سه معیار عملکرد اطمینان‎پذیری، برگشت‎پذیری و آسیب‎پذیری) تحت سه سناریوی مدیریتی (ادامۀ برداشت روند فعلی، افزایش 30 درصدی برداشت از آبخوان و کاهش 30 درصدی برداشت از آبخوان) استفاده می‌شود. نتایج نشان‌دهندۀ شاخص پایداری طی دورۀ شبیه‎سازی برابر 0.052 و به‌ترتیب تحت سناریوی اول، دوم و سوم برابر 0.040، 0.033 و 0.050 است. نتایج نشان می‎دهد با کاهش 30 درصدی بهره‎برداری از آبخوان، شاخص پایداری کمی و کیفی آبخوان در بیشتر نقاط به‌طور شایان توجهی بهبود خواهد یافت.