ارزیابی کمی اثر فعالیت های آبخیزداری بر ترسیب و ذخیرۀ کربن به منظور کاهش تغییرات اقلیمی (مطالعۀ موردی: حوضۀ آبخیز پررود- سرشاخۀ حوضۀ آبخیز شاهرود)

به‌منظور ارزیابی کمی اثر فعالیت‌های مختلف آبخیزداری بر ترسیب و ذخیرۀ کربن، نمونه‌برداری از پوشش گیاهی، لاشبرگ و خاک برای هر یک از تیمارها در 10 منطقه از حوضۀ مطالعه‌شده، که معرف تغییرات و نوسانات خاک و پوشش گیاهی بود، به روش سیستماتیک- تصادفی با استفاده از 10 ترانسکت و 100 پلات صورت گرفت. نتایج نشان داد در همۀ تیمارها خاک بیشترین تاثیر را در ترسیب کربن اکوسیستم دارد. لاشبرگ کمترین مشارکت را در بین اجزای سهیم در ترسیب کربن کل در همۀ تیمارها داشته است. علوفه‌کاری و کپه‏کاری به‌ترتیب با 152 و 148 کیلوگرم در هکتار بیشترین و تیمار بذرپاشی با 74 کیلوگرم در هکتار کمترین ترسیب کربن توسط لاشبرگ را داشته‏اند. در نهایت، نتایج این تحقیق نشان داد مراتع طبیعی، که وضعیت خوبی از نظر پوشش گیاهی و خاک دارند، در هر دو عمق خاک و همچنین به‌طور کلی (خاک+ بیوماس گیاهی+ لاشبرگ) با 647.84 تن در هکتار تا عمق 50 سانتی‌متری خاک بیشترین و سدهای سنگی ملاتی با 169.35 تن در هکتار تا عمق 50 سانتی‌متری خاک کمترین مقدار ترسیب کربن کل را دارند.