برآورد آبدهی در زیرحوضه‏ های بدون آمار با استفاده از تحلیل منطقه‏ ای رواناب (مطالعه موردی: حوضه آبخیز حبله‏ رود)

برآورد آبدهی با استفاده از تحلیل منطقه‏ای، روشی موثر برای مدیریت منابع آب در حوضه‏های بدون آمار است. در مطالعۀ حاضر، به‌منظور برآورد آبدهی سالانه در زیرحوضه‏های بدون آمار رودخانۀ حبله‏رود، از رگرسیون خطی و سه متغیر مستقل شامل مساحت، بارش و شیب استفاده شد. حوضۀ آبخیز مطالعه‌شده به پنج زیرحوضه اصلی و 44 زیرحوضۀ فرعی تقسیم شد و با استفاده از داده‏های پنج ایستگاه هیدرومتری فعال در حوضه، معادلاتی رگرسیونی برای برآورد آبدهی سالانه و آبدهی ویژه (نسبت آبدهی به مساحت حوضه) استخراج شد. ارزیابی معادلات استخراج‌شده، هم در زیرحوضه‏های اصلی و هم در زیرحوضه‏های فرعی انجام شد. نتایج نشان داد برآورد آبدهی با استفاده از سه متغیر مساحت، بارش و شیب در پنج زیرحوضه اصلی، به‌طور میانگین خطایی معادل 1.3 درصد دارد. با ‌وجود این، در 44 زیرحوضه فرعی، میانگین خطا کاملاً غیرقابل قبول بود. نتایج همچنین نشان داد میانگین خطای برآورد آبدهی ویژه در پنج زیرحوضه اصلی، برابر 2.6 درصد است. به‌رغم افزایش خطا در زیرحوضه‏های اصلی، در 44 زیرحوضه فرعی، میانگین خطای برآورد آبدهی ویژه به 5.33 درصد کاهش یافت. نتایج مطالعه حاضر بیان‌کنندۀ آن است که در صورت تقسیم‏بندی حوضه مطالعه‌شده به زیرحوضه‏های کوچک، آبدهی ویژه را می‏توان به‌عنوان متغیری مناسب در تحلیل منطقه‏ای رواناب مورد توجه قرار داد.