معرفی قلیائیت و سختی به عنوان شاخص‌های موثر بر کیفیت آب

واژه های قلیائیت(alkalinity) و سختی(hardness) اغلب به صورت معادل هم وقتی صحبت از کیفیت آب به میان می آید بکار می روند، چراکه منشاء بیشتر سختی و قلیائیت آب از سنگ های آهکی یا دولومیت در طبیعت می باشد. هنگام عبور آب از خلال سنگ های حاوی آهک (کربنات کلسیم) و دولومیت (کربنات کلسیم و منیزیم) بر روی سطح زمین مواد معدنی را با خود حمل می نماید. هنگامیکه سنگ آهک و دولومیت در آب حل شوند، نیمی از مولکول آن کلسیم یا منیزیم بوده که سختی آب را ایجاد نموده و نیمی دیگر شامل کربنات ها بوده که قلیائیت اب را بوجود می آورد، از اینرو در بیشتر مواقع میزان آنها برابر می باشد. بنابراین اندازه گیری های مجزایی داشته و اهمیت متفاوتی نیز در اکواریوم ها دارا می باشند. قلیائیت و سختی آب به همراه شوری و مواد جامد معلق در آن به عنوان ویژگی هایی که برای ارزیابی پارامترهای کیفی آب در نظر گرفته می شوند. اگرچه پرورش دهندگان غالباً غلظت های این دو متغیر و مدیریت استخرها را برای حفظ قلیائیت و سختی در دامنه قابل قبول در آب اندازه می گیرند ولیکن درک روشنی از آنچه آنها اندازه گیری و مدیریت می کنند وجود ندارد. این مسئله بخاطر اینست که قلیائیت و سختی آب مواد حل شده در آب نمی باشد بلکه آنها شاخص گروه های مختلفی بوده که بر کیفیت آب و بالطبع گونه پرورشی تاثیر می گذارند. از اینرو هدف از این مقاله شرح منابع، اندازه گیری و اهمیت قلیائیت و سختی آب پرورش آبزیان می باشد.