کارایی ساقه گندم در کاهش میزان آمونیاک آکواریوم و تاثیر آن بر میزان بقاء ماهی کوی (Cyprinus Carpio Carpio)

فرآیند حذف آمونیاک (nh3) در محیط های دارای بستر مناسب برای جایگزینی باکتری ها بهتر از سیستم های متکی بر باکتری های معلق در ستون آب صورت می گیرد. از این روی، هدف از مطالعه ی حاضر مطالعه ی کارایی ساقه گندم بعنوان یک بستر مناسب جهت تسریع روند تثبیت آمونیاک(دنیتروفیکاسیون) و افزایش شانس بقای ماهی کوی (cyprinus carpio carpio) در مواجهه با غلظت حاد آمونیاک بود. در مرحله ی اول آزمایش 8 آکواریوم شیشه ای به دو گروه شاهد (فاقد ساقه ی گندم) و تیمار حاوی ساقه ی گندم (معادل 10% حجم کل مخزن) با چهار تکرار تقسیم شدند. برای ارزیابی کارایی ساقه گندم در کاهش آمونیاک محلول در آکواریوم، معادل 10 میلی گرم درلیتر آمونیاک به هریک آکواریوم ها اضافه شد و 24، 48، 72 و 96 ساعت پس از افزودن آمونیاک، میزان آن در گروه تیمار و شاهد محاسبه شد. در مرحله ی دوم آزمایش، 24 عدد ماهی کوی با میانگین وزنی 2±6 گرم به صورت مساوی در 8 آکواریوم جدید (متفاوت از مرحله اول) تقسیم شدند. ماهیان مدت 96 ساعت با غلظت 10 میلی گرم در لیتر آمونیاک مواجه شدند. تلفات در گروه شاهد (فاقد ساقه ی گندم دارای 21 عدد ماهی کوی) و گروه تیمار (حاوی ساقه ی گندم، معادل 10% از کل حجم آکواریوم- دارای 21 عدد ماهی کوی) در بازه های زمانی 24، 48، 72 و 96 ساعت شمارش شد. نتایج نشان داد بین غلظت آمونیاک در پایان 96 ساعت در گروه تیمار نسبت به گروه شاهد تفاوت معناداری وجود داشت (05/0>p). همچنین بین تعداد مرگ و میر ماهیان در گروه تیمار نسبت به گروه شاهد تفاوت معناداری وجود داشت (05/0>p)؛ کمترین میزان مرگ و میر ماهیان مربوط به تیمار بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد، استفاده از ساقه گندم علاوه بر افزایش کارایی سیستم های تثبیت آمونیاک باعث افزایش شانس بقای ماهی کوی در مواجهه با غلظت حاد آمونیاک شد.