تغذیه ماهی با مکمل نوکلیوتید: حال و آینده

نقش نوکلیوتیدها و متابولیتها در جیره غذایی ماهیان مختلف، استخوانی، خاویاری، سردابی، گرمابی، دریایی و زینتی محدود به 25 سال گذشتهبوده و اطلاعات کمی در مورد آن جمعآوری شده است. علاوه بر نقش موثر آنها بر دلپذیر نمودن غذا، تاثیر بر رفتار تغذیهای ماهی و بهینهسازیسنتز زیستی اسیدهای آمینه غیرضروری، این نوکلیوتیدهای بیرونی به عنوان مکملهای غذایی بر سیستم ایمنی و مقاومت بدن آبزیان پرورشی بهبیماریها تاثیر مثبت از خود بجای گذاشتهاند. تحقیقات انجامیافته استفاده از نوکلیوتیدها در جیره غذایی ماهیان پرورشی مولد، نه تنها نشان از بهبودرشد مراحل ابتدایی تکوین زیستی بچهماهیان داشته بلکه، از طریق تقویت مولدین به افزایش کیفیت لارو حاصل از آن ها، تغییر ساختا ر روده،افزایش تحمل نسبت به تنشها و تلفیق پاسخهای ایمنی درونی و سازشی آنها انجامیده است. ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی مکملنوکلیوتیدی به طور عموم نسبت به عفونتهای ویروسی، باکتریایی و انگلی مقاومترند. علیرغم بیثباتی گاه و بیگاه در پاسخهای فیزیولوژیکیماهی، استفاده از مکمل نوکلیوتیدی در جیره غذایی ماهیهای مختلف، منافع ونتایج مثبتی را به همراه داشته است. اگر چه مطالعات تغذیه بانوکلیوتیدها در جیره غذایی آبزیان پرورشی با سیوالات اساسی بدون پاسخ مواجه و هنوز مراحل ابتدایی خود را طی میکند، مشاهدات حاصل ازنتایج آزمایشات نشان داده است که این ترکیبات به عنوان مواد غذایی نیمهضروری در تضمین بهبود زیست آبزیان پرورشی نقش دارند . دلایلهیپوتز شده در خصوص این ادعا زمانی اثبات میشوند که برای سنتز برخی از بافتهای معین (مثل لنفویید)، هزینهکرد انرژیایی سنتز، واکنشهایایمنی غدد درونریز و تلفیق طرحهای بیان ژن، سطوح مشخصی از نوکلیوتیدها برای انجام فرآیندهای فیزیولوژیکی موجود لازم خواهند بود. با اینوجود، هنوز شکافهای زیادی در دانش فعلی کاربرد نوکلیوتیدهای بیرونی بر ماهی منجمله در موضوعات گوارش، هضم و جذب، متابولیسم، تاثیرآنها بر فرآیندهای مختلف فیزیولوژیکی به ویژه در بیان ایمنوژنها وتلفیق ایمنوگلوبولین تولیدی وجود دارند. اطلاعات بیش تر در خصوصارتباط پاسخ سن و اندازه آبزی، دوز مناسب، مدت زمان مصرف و نوع مدیریت استفاده از این مکملها مورد نیاز است و به همین دلیل توصیه شدهاست در این خصوص تحقیقات بیشتری انجام شود.