اثرات هیستوپاتولوژیک نانوذرات بر آبزیان

امروزه استفاده از نانو تکنولوژی و محصولات نانو در صنایع مختلف به طور وسیعی در حال گسترش می باشد. کاربرد نانوذرات در آبزی پروری هم به منظور درمان بیماری ها و هم برای کنترل بار باکتریایی آب قابل بررسی می باشد. فناوری نانو استفاده از مواد و ساختارهای در مقیاس نانو (حداقل در یک بعد100-1 نانومتر) است. به طوری که در این مقیاس دارای کاربردهای وسیعی در علوم شیمی، زیست و پزشکی است. امروزه با توسعه روز افزون نانوتکنولوژی نگرانی های زیادی در خصوص خطرات احتمالی رهایش مواد محتوی نانو ذرات به محیط زیست به وجود آمده است. به طوری که رهایش این مواد به اکوسیستم های آبی می تواند تاثیرات نامطلوبی روی زیستمندان آن ها به همراه داشته باشد. برای ارزیابی میزان سمیت آلاینده‏های محیطی شاخص های فیزیولوژیکی متفاوتی در ماهی ها وجود دارد که از جمله آن ها بافت شناسی است. بافت شناسی ارزیابی کاملی از سلامتی موجود زنده فراهم می کند و به طور موثری اثرات مواجهه با آلاینده های محیطی را انعکاس می دهد. مطالعات محدودی در زمینه اثر نانوذرات بر ساختارهای بافتی در ماهیان گزارش شده است. با توجه به تحقیقات انجام شده نانوذرات بیشترین تاثیر را بر بافت های پوست، آبشش و همچنین کبد، کلیه و روده داشته است. در این مطالعه اثرات نانو ذرات بر بافت های مختف آبزیان مورد بررسی قرار می گیرد.