بررسی تاثیر تغذیه با پروبیوتیک و مسمومیت تجربی با داروی ناپروکسن بر آسیب‌شناسی بافتی در ماهی زبرا (danio rerio)

آلودگی آبها با غلظت‌های پایین آلاینده‌های محیطی چندین دهه است که مورد توجه جامعه علمی قرار گرفته و تبدیل به یک چالش بزرگ شده است که به این سوال می‌پردازد که آیا غلظت‌های محیطی چنین ترکیباتی می‌توانند عملکرد فیزیولوژیک موجودات در اکوسیستم‌های آبی را مختل کنند یا خیر. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر تغذیه با پروبیوتیک  lactobacillus roteri و مواجهه طولانی مدت با داروی ناپروکسن بر تغییرات آسیب‌شناسی بافتی در ماهی زبرا انجام شد. در این بررسی، ماهی‌‌ها به مدت 60 روز با رژیم غذایی پایه (tn, c) و پروبیوتیک (tp, tpn) (با غلظت cfu/ml 108×5/1) تغذیه شدند و همزمان تحت مواجهه با ناپروکسن با غلظت μg/l 100 (tn, tpn) قرار گرفتند. نمونه‌برداری جهت بررسی مورفولوژی روده و تغییرات آسیب‌شناسی بافت‌‌های روده، کبد و کلیه در روزهای 30 و 60 آزمون انجام شد. نتایج نشان‌دهنده افزایش قابل‌توجه طول و  قطر پرزها و تعداد سلول‌‌های جامی در روده در ماهیان تغذیه‌شده با پروبیوتیک بود. همچنین در نتیجه مواجهه با ناپروکسن، ضایعات آسیب‌شناسی از جمله فساد پرزها، واکوئله شدن، نکروز سلول، پرخونی در روده ماهیان گزارش شد. در کبد نیز عارضه‌‌های بافتی مشاهده شده شامل آتروفی، تغییر چربی، نکروز، رقیق شدن سینوزوئید، گرانول تیره، انسداد خونی، خونریزی و آب آوردگی، بود. در بافت کلیه نکروز توبولی، نکروز گلومرولی، پرخونی، نفوذ سلول‌‌های آماسی، اتساع فضای بومن و نفروکلسینوز مشاهده شد. نکته قابل‌توجه آن بود که در هر سه بافت مورد مطالعه، میزان اثر تخریبی عارضه‌‌ها در ماهیان تغذیه شده با پروبیوتیک کاهش یافت. با توجه به نتایج به‌دست آمده در این مطالعه و افزایش مداوم مصرف و انتشار داروها در محیط‌‌های آبی، استفاده از مکمل پروبیوتیک lactobacillus roteri در مراکز پرورش آبزیان که از آبهای آلوده استفاده می‌‌کنند، جهت بهبود سلامت ماهیان توصیه می‌‌شود. زیرا همان‌طوری‌که در این مطالعه مشاهده شد، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض غلظت‌‌های ناچیز دارو نیز باعث ایجاد آسیب بافتی می‌‌گردد که متعاقب آن ضررهای اقتصادی چشمگیری ایجاد خواهد شد.

investigating the effect of probiotic feeding and experimental poisoning with naproxen on the histopathology of zebrafish (danio rerio)

the pollution of waters with low concentrations of environmental pollutants has attracted the scientific community’s attention for several decades. it has become a significant challenge that addresses whether ecological concentrations of such compounds can disrupt the physiological function of organisms in aquatic ecosystems. in this regard, the present study evaluated the effect of feeding with lactobacillus roteri and long-term exposure to naproxen on histopathology changes in zebrafish. in this study, the fish were fed with essential diet (tn, c) and probiotic (tp, tpn) (with a concentration of 1.5 × 108 cfu/ml) for 60 days, and at the same time, they were exposed to naproxen with a concentration of 100 μg/l (tn, tpn). sampling was done to check intestinal morphology and histopathological changes of intestinal, liver, and kidney tissues on the 30th and 60th days of the test. the results showed a significant increase in the length and width of the villi and the number of goblet cells in the intestine in fish fed with probiotics. also, due to exposure to naproxen, histopathological lesions such as villus corruption, vacuolization, necrosis, and hyperemia were reported in fish intestines. in the liver, the observed tissue complications included atrophy, fatty change, necrosis, thinning of the sinusoid, dark granules, blood occlusion, bleeding, and edema. tubular necrosis, glomerular necrosis, hyperemia, infiltration of edematous cells, expansion of bowman’s space, and nephrocalcinosis were observed in kidney tissue. the remarkable thing was that in all three studied tissues, the destructive effect of the complications was reduced in the fish fed with probiotics. according to the results obtained in this study and the continuous increase in the consumption and release of drugs in aquatic environments, using lactobacillus roteri probiotic supplement in aquaculture farms that use polluted water is recommended to improve fish health. as observed in this study, long-term exposure to low drug concentrations also causes tissue damage, resulting in significant economic losses.