بررسی فراوانی و توزیع ماهی کاراس پروس (Carassius Gibelio) در تالاب انزلی

ماهیان بومی و غیر بومی اکوسیستم‌ها به دلایل مختلف از جمله تنوع زیستی، اندیکاتورهای زیستی آبها و در نهایت به ‌‌عنوان گوشت سفید (پروتئین) در تامین غذای انسانی از اهمیت بالایی در مطالعات زیستی برخوردارند. پژوهش های ماهی‌شناسی محدودی در تالاب انزلی در سنوات اخیر انجام شده است. مطالعه جوامع زیستی ماهیان تالاب انزلی طی سال‌های 95-1393 با نمونه‌برداری از 14 ایستگاه به‌وسیله الکتروشوکر و تور پرتابی (سالیک) انجام که 6757 قطعه ماهی صید، توزین و سپس تعداد 2763 زیست‌سنجی گردید. سه گونه ماهی غیر بومی کاراس، گامبوزیا و تیزکولی جمعا با 63/6 درصد، دارای بیشترین فراوانی در بین ماهیان صید شده بودند. گونه کاراس پروس (carassius gibelio) در همه ایستگاه‌ها و تمام فصول صید گردید. نسبت جنس نر به ماده در این ماهی 1 به 11 و سن نمونه‌ها 51 سال بود. همچنین میانگین طول کل و وزن کاراس پروس تالاب انزلی در این دوره، به ترتیب 126 میلی‌متر و 46 گرم به‌‌دست آمد. حداکثر طول کل 315 میلی‌متر و وزن بدن نیز 621 گرم مشاهده شد.

Investigation of distribution and frequency of Prussian carp (Carassius gibelio) in Anzali Wetland

Indigenous and exotic fish species are of great importance in biological studies for a variety of reasons, including biodiversity, water indicators, and finally as a white in human food supply. A few fish fauna studies on Anzali lagoon have been done in previous years. The study of fish communities in Anzali wetland during 2013 to 2014 was done by sampling 14 stations by electroshock and castnet in which 6757 fish specimens were caught, weighed and then 2763 of them were bioassay. Three species of nonnative fish, prussian carp, Gambusia and sharp belly with 63.6%, had the highest frequency among the fish caught. Carassius gibelio was caught in all stations and in all seasons. The sex ratio (males: females) in C. gibelio was 1:11 and the age of the specimens was between 1 to 5 years. The average of total length and body weight was determined 126 mm and 46 g, respectively. The maximum total length was 315 mm with 621 g.