ساختار جمعیتی ماهی سنگسر معمولی (Pomadasys kaakan Cuvier, 1830) با استفاده از نشانگرهای مولکولی AFLP در خلیج فارس

به منظور بررسی قرابت ژنتیکی دو جمعیت از ماهی سنگسر معمولی در خلیج فارس (مناطق آبادان و بندرعباس) از نشانگرهای مولکولی aflp استفاده گردید. تعداد 14 نمونه از آبادان (e25/56 '51 °48 و n 97/22 '98 ?29) و 11 نمونه از بندرعباس ( e73/19 '27 °56 و n 56/13 '18 °27) جمع آوری شد. در مجموع 410 باند قابل امتیازدهی با استفاده از شش ترکیب آغازگر ecori/msei مشاهده شد که 88 عدد از آنها چند شکل بودند (46/21 درصد). درصد باندهای چند شکل در ایستگاه آبادان 64/88 و در ایستگاه بندرعباس 18/68 درصد بود. مقدار هتروزیگوسیتی در ایستگاه آبادان (330/0) بیشتر از ایستگاه بندرعباس (222/0) محاسبه شد که علت آن را می‌توان به شرایط محیطی و اکولوژیک نسبت داد. ماتریکس فاصله ژنتیکی براساس ضریب nei، فاصله ژنتیکی بین دو ایستگاه مورد مطالعه را 112/0 نشان داد. درخت فیلوژنی یک الگوی واضح از جدایی دو جمعیت را نشان داد که بیان کننده پراکنش محدود تخم و لارو سنگسر معمولی در مناطق آبادان و بندرعباس می باشد. همچنین الگوی پراکنشی این گونه با فاصله جغرافیایی کاملاً هماهنگی داشت که بیانگر این بود مخزن ژنی این گونه بین مناطق آبادان و بندرعباس یکنواخت نیست. درجمع بندی نهایی، با توجه به فاصله ژنتیکی و نمودار حاصل از آنالیز pca بین دو ایستگاه، جمعیت ها از یکدیگر جدا بوده و می توان اظهار داشت که نمونه‌های ایستگاه آبادان و ایستگاه بندرعباس دو جمعیت جدا از هم هستند.