اثر پروبیوتیک‎های باسیلی بر عملکرد رشد، بازماندگی و مقاومت پست‎لارو میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus Vannamei) در برابر عوامل تنش‎زای محیطی

تاثیر دو پروبیوتیک وارداتی و بومی بر عوامل رشد، تغذیه، بقا و مقاومت نسبت به آزمایشهای تنش‎زا در پست‎لارو میگوی پا سفید (litopenaeus vannamei) با میانگین وزنی 54/6±50 میلی‎گرم بررسی شد. پست‎لارو میگو در 4 تیمار آزمایشی به‌ترتیب، با جیره‎های مکمل شده با باکتری‎های پروبیوتیکی وارداتی، بومی- وارداتی (با نسبت برابر)، بومی با غلظت یکسان 106×5/1 (واحد کلنی در گرم غذا) و جیره بدون مکمل (گروه شاهد) به مدت 60 روز تغذیه و در قالب یک طرح کاملاً تصادفی بررسی شدند. تغذیه سه بار در روز به میزان 7 درصد توده زنده انجام شد. پست‎لارو تغذیه شده با غذای حاوی پروبیوتیک عملکرد بهتری در وزن و طول نهایی، ضریب تبدیل غذایی، بازماندگی و مقاومت در برابر شرایط تنش‎زا در مقایسه با تیمار شاهد نشان داد (05/0 p < )، و بهترین عملکرد در پروبیوتیک وارداتی مشاهده گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که جیره‎های مکمل شده با هر دو نوع پروبیوتیک، به‌ویژه پروبیوتیک وارداتی می‎تواند رشد و بقای میگوی پا سفید غربی را بهبود بخشد و همچنین باعث افزایش تحمل میگو در برابر شرایط استرس شود.