نقش پر‌بیوتیک‌های تجاری ای‌مکس، سلماناکس و ای‌مکس اولترا بر معیارهای رشد، تغذیه‌ و ترکیبات بیوشیمیایی خون فیل ماهیان جوان (huso huso linneaus, 1758)

اهداف: هدف از این پژوهش ارزیابی اثرات سه نوع پر بیوتیک تجاری ای مکس، سلماناکس و اولترا (هر یک به میزان 0.5، 1، 1.5 گرم بر کیلوگرم در جیره مصرفی) بر معیارهای تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی خون فیل ماهی جوان بود.مواد و روش ها: تعداد 900 ماهی با میانگین وزنی 0.89 ±21.5 گرم در 9 تیمار (هر یک با 3 تکرار) به مدت 60 روز تغذیه شدند. تیمار شاهد بدون افزودن مکمل بود. ماهیان در 3 وعده به میزان 5 درصد وزن بدن غذادهی شدند. پایان دوره آزمایش، عملکرد رشد و تغذیه مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: وزن نهایی در تیمار اواترا 0.5 (21.78 ± 90.00 گرم) در مقایسه با تیمار شاهد (9.60 ± 37.50 گرم) به طور معنی داری بالاتر بود. بیشترین و کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی بترتیب در تیمارهای شاهد و اولترا 0.5 بود. نتایج نشان داد که در تیمار پر بیوتیکی (0.5 اولترا) بیشترین میزان نسبت کارایی پروتئین و چربی به ترتیب (0.77 ±2.19 و 2.6 ±7.37) و کمترین آن در تیمار شاهد بدست آمد. بطور کلی بهترین تیمار در گروه سلماناکس (دوز 0.5)، در گروه ای مکس (دوز 1.5) و در گروه اولترا (دوز 0.5) بودند. بعلاوه، بعد از تعیین دوز مناسب، ازماهیان در تیمارهای فوق الذکر خونگیری شد. براساس نتایج پارامترهای بیوشیمیای خون، میزان فعالیت ast، alp و alt تفاوت معنی داری نداشت، بطوریکه بیشترین میزان آن در تیمار شاهد بدست آمد. مقدار پروتئین و کورتیزول در تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نداشت.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از پربیوتیک ها در جیره غذایی فیل ماهی اثرات مثبت بر عملکرد تغذیه، آنزیم های کبدی و پارامترهای بیوشیمیایی خون دارد.

The role of commercial prebiotics of A- max, Celmanax and Ultra on growth, feed performance and blood biochemical compounds of juvenile beluga (Huso huso Linneaus, 1758)

Aims: The objective of this research was to investigate the effects of three commercial prebiotics AMax, Celmanax and Ultra (each of 0.5, 1 and 1.5 g/kg diets) on growth, feed performance and blood biochemical compounds of beluga juvenile.Materials Methods: 900 fish with average weight of 21.5 ± 0.89 gr feeding was performed in 9 treatments (which on with three replicate) for 60 days. Control treatment was without supplementation. Fish were fed to satiation triple daily of 5% body weight. At the end of this period, the feed and growth performance were measured.Findings: There was a significantly higher final body weight in ultra 0.5 (90.00 ± 21.78 g) compared with control (37.50 ± 9.60 g). The highest and lowest of food conversion were in treatments control and ultra (0.5), respectively. The results showed that the highest Fat and protein efficiency ratio was obtained in Ultra 0.5 (2.19 ± 0.77 and 7.37 ± 2.60) and lowest in control. Generally, the best treatments were in groups: Celmanax (dose of 0.5), AMax (dose of 1.5) and Ultra (0.5). In addition, after determining the proper dose, blood samples were collected fish in the abovementioned treatments. Based on the results of blood biochemistry parameters, there were no significant difference AST, ALP and ALT activity, so that the highest amount was obtained in the control. There were no significant differences in protein and cortisol experiment groups.Conclusion: The results showed that the use of prebiotics in juvenile sturgeon diet has positive effects on feed performance and blood biochemical parameters.