اندازه گیری میزان کل هیدروکربن‌های نفتی (tph) به دنبال ایجاد مسمومیت تجربی با نفت خام در بافت‌های ماهی شانک زرد باله acanthopagrus latus(houttuyn, 1782)

آلودگی نفتی آب های سطحی علاوه بر ایجاد اختلال در عملکرد فیزیولوژیک ماهیان منجر به صدمات جبران ناپذیری برسلامتی انسان طی انتقال از طریق زنجیره غذایی می گردد. در نتیجه بررسی امکان تجمع هیدروکربن های نفتی در بافت های خوراکی ماهیان اهمیت ویژه ای می یابد. در این مطالعه نمونه های ماهی شانک زرد باله acanthopagrus latus (houttuyn, 1782)با استفاده از تله های طعمه دار از منطقه خور موسی در خلیج فارس، جمع آوری شده و پس از بیست روز سازگاری با شرایط آزمایشگاهی مرکز تحقیقات آبزی پروری جنوب ایران در مخازن حاوی 300 لیتر آب دریا به پنج گروه با دو تکرار تقسیم شدند. سپس گروه ها در معرض غلظت های صفر، 2، 4، 8 و 16 درصد فاز محلول نفت خام (water soluble fraction) قرار گرفتند. نتایج بررسی میزان هیدروکربن های نفتی کل در بافت آبشش و کلیه نشان دهنده افزایش معنی دار در روزهای 10 و 20 آزمایش بود که این مقدر با بالا رفتن غلظت wsf نیز افزایش یافت (p<0.05). در حالی که در بافت کبد و عضلات در هیچ یک از گروه های مواجهه، با درنظر گرفتن زمان مواجهه و غلظت wsf، اختلاف معنی داری مشاهده نشد (p>0.05). نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده امکان تجمع tph در بافت های آبشش و کلیه ماهی شانک زرد باله تحت تاثیر غلظت و مدت زمان مواجهه با wsf بود. فلذا با توجه به ارزش اقتصادی بالای خانواده شانک ماهیان، ارائه روش های مدیریتی مناسب برای کنترل ورود آلاینده های نفتی به آب های خلیج فارس ضروری به نظر می رسد.

Measurement of total petroleum hydrocarbons (TPH) in yellowfin seabream fish (Acanthopagrus latus; Houttuyn, 1782) tissues following experimental crude oil poisoning

Oil pollution of waters, in addition to disrupting the physiological function of fish, leads to irreparable damage to human health during transmission through the food chain. Therefore, the possibility of accumulation of petroleum hydrocarbons in the edible tissues of fish is of particular importance. In this study, samples of yellowfin seabream (Acanthopagrus latus; Houttuyn, 1782) were collected from the Khowre Musa area in the Persian Gulf using bait traps. after twenty days of adaptation to the laboratory conditions (South of Iran Aquaculture Research Center), the fishes was divided into five groups with two replications in tanks containing 300 liters of seawater. The groups were then exposed to concentrations of 0, 2, 4, 8 and 16% water associated fraction (WSF).The results of the study of the amount of total petroleum hydrocarbons in the gills and kidney tissue showed a significant increase on days 10 and 20 of the experiment, which increased slightly with increasing WSF concentration (P <0.05). While liver and muscle tissue, considering exposure time and WSF concentration, no significant difference was observed (P> 0.05). The results of the present study showed the possibility of accumulation of TPH in the gill and kidneys of yellowfin seabream, under the influence of concentration and duration of exposure to WSF. Therefore, considering the high economic value of the Sparidae family, it seems necessary to provide appropriate management methods to control oil pollution in the Persian Gulf.