رشد، ترکیب بدن و تغییرات اسیدهای چرب در تاسماهی سیبری در دوره گرسنگی و غذادهی مجدد؛ اثر سطوح مختلف ماکرونوترینت

اهداف: هدف این مطالعه، بررسی اثر ترکیب ماکرونوترینت جیره (دو سطح پروتئین 44 و 38% به همراه دو نسبت کربوهیدرات به چربی 1/4 و 3) به منظور دست یابی به چگونگی تغییرات رشد، ترکیب بدن و اسیدهای چرب در بدن تاسماهی سیبری (acipenserbaerii, brandt, 1869) طی گرسنگی و غذادهی مجدد بود.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در مرکز تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر با طرح کلی کاملاً تصادفی برنامه ریزی و اجرا شد. 360قطعه بچه تاسماهی سیبری (با وزن اولیه 5±30گرم)، به طور تصادفی در 24عدد تانک 500لیتری (15قطعه در هر تانک) (15عدد ماهی در هر تانک) با حجم آبگیری 400-350لیتر توزیع شد. تاسماهیان با 4 جیره پروتئین 38% نسبت کربوهیدرات: چربی 3 (lp-st)، پروتئین 44% نسبت کربوهیدرات: چربی 3 (hp-st)، پروتئین 38% نسبت کربوهیدرات: چربی 1/4 (lp-l) و پروتئین 44% نسبت کربوهیدرات: چربی 1/4 (hp-l) تغذیه شدند. بچه ماهیان به مدت 3 هفته در حد سیری ظاهری تغذیه شدند، سپس دو هفته گرسنه مانده و مجدداً 5 هفته غذادهی شدند. نتایج با استفاده از نرم افزار spss 22 و توسط آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون دانکن تحلیل شدند.یافته ها: رشد جبرانی در هیچ کدام از تیمارها حاصل نشد. در گروه شاهد بهترین رشد در تیمار hp-l مشاهده شد، در حالی که بعد از غذادهی مجدد تیمار hp-st بهترین افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی را داشت.نتیجه گیری: ترکیب جیره بر اسیدهای چرب sfa، mufa و pufa تاثیر دارد، در حالی که اعمال دو هفته گرسنگی تنها باعث افزایش جزئی در ترکیب mufa شده و بر دیگر اسیدهای چرب تاثیری ندارد.