پهنه‌بندی پتانسیل سیل‌خیزی حوزه آبخیز قورچای رامیان

مدیریت ریسک سیلاب با مواردی نظیر تجزیه و تحلیل، مدیریت و کاهش اثرات اجتماعی سیل سر و کار دارد. حوزه آبخیز قورچای به علت وقوع سیل‌های متعدد در آن، برای این تحقیق انتخاب شد. هدف از این پژوهش شناسایی عوامل موثر در پهنه‌بندی پتانسیل سیل‌خیزی و اولویت‌بندی پتانسیل سیل‌خیزی زیرحوزه‌ها به روش تحلیل سلسله مراتبی است. به‌طوری که کاستی‌های ناشی از ذهنی بودن و توجه گزینشی کارشناسان را در این زمینه کاهش داده، یکپارچه سازی اولویت‌بندی زیرحوزه‌ها را با لحاظ کردن وزن هر شاخص در دست‌یابی به اهداف فراهم کند. تحلیل وزن‌های نهایی حاصل از رویکرد ahp، نشان داد که معیار هیدروکلیماتولوژی با وزن 0/65 نسبت به معیار مورفومتری اهمیت بیشتری در حوزه آبخیز مورد تحقیق دارد و زیرمعیار شدت بارش برابر با زمان تمرکز مهم‌ترین عامل در این معیار است. بر اساس رتبه‌بندی نهایی حدودا 27 درصد از سطح حوزه، پتانسیل سیل‌خیزی بسیار زیاد دارند که بیشتر در نواحی کوهستانی و بالادست حوزه واقع شده‌اند، که این امر به دلیل وزن بالای دو زیرمعیار شدت بارش برابر با زمان تمرکز و بارش با دوره بازگشت 25 ساله نسبت به زیرحوزه‌های دیگر است. روش پیشنهادی در این تحقیق، علاوه بر بالا بردن دقت شناسایی نواحی دارای پتانسیل سیل‌خیزی بالا در فهم فرایندهای موثر در حوزه کمک خواهد کرد.