تحلیل تغییرات مقادیر حدی دما طی نیم‌قرن گذشته در سواحل جنوبی ایران

تغییر اقلیم و افزایش دما از مسایل مهم زیست‌محیطی بشر به حساب می‌آید. با بررسی روند تغییرات دمای هوا می‌توان تغییرات اقلیمی در منطقه را ردیابی نمود. پژوهش‌های انجام شده در جهان به طور عمده بیانگر افزایش تدریجی دمای متوسط است. در این تحقیق به منظور شناسایی تغییرات زمانی عناصر دمایی (حداقل، حداکثر و متوسط) از مشاهدات 8 ایستگاه سینوپتیک در دوره آماری 1954- 2014 در استان‌های جنوبی کشور شامل خوزستان، هرمزگان، بوشهر و سیستان و بلوچستان استفاده شده است. در این تحقیق از روش رگرسیون خطی و نیز با توجه به ماهیت غیر خطی بودن عناصر اقلیمی از روش آماری ناپارامتریک من-کندال بهره گرفته شده است، که معنی‌داری در هر دو روش، نتایج تقریبا یکسانی را نشان می‌دهد. نتایج تحقیق در طول دوره مشترک آماری نشان داد که دراکثر شهرها، در هر سه عنصر مورد مطالعه دمای حداقل، متوسط و حداکثر دارای روند مثبت یا افزایش دما مشاهده می شود و تنها در این شهرها ایرانشهر در اکثر موارد روند کاهشی را نشان می‌دهد. نتایج کلی در آزمون گرافیکی من-کندال نشان داد که اغلب تغییرات در جهت روند مثبت می‌باشد و به دنبال آن گاهی جهش‌های ناگهانی در جهت کاهشی مشاهده می‌گردد.