تاثیر تغذیه مصنوعی بر کمیت و کیفیت منابع آب زیرزمینی دشت شمیل-آشکارا (استان هرمزگان)

یکی از راه‌کارهای موجود برای استفاده بهینه از منابع آب در شرایط بحرانی منابع آب زیرزمینی و سطحی، اجرای طرح‌های تغذیه مصنوعی می‌باشد. این سیستم‌ها باهدف ذخیره آب‌های سطحی مازاد در آبخوان‌های آب زیرزمینی به‌منظور بهبود کمی منابع آب و هم‌چنین بهبود کیفیت آب درگذر از لایه‌های مختلف خاک صورت می‌پذیرد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تغذیه مصنوعی بر کیفیت و کمیت منابع آب زیرزمینی دشت شمیل-آشکارا است. به این منظور نوسانات تراز سفره و تغییرات هدایت الکتریکی چاه‌های تحت تاثیر طرح تغذیه مصنوعی در یک دوره زمانی به‌صورت مکانی و زمانی با استفاده از آزمون‌های تحلیل روند موردبررسی قرارگرفته‌اند. نتایج نشان داد، چاه‌های مشاهده‌ای موردمطالعه در دشت دارای روند کاهشی در تراز آب زیرزمینی خود هستند، به‌طوری‌که به‌طور متوسط طی دوره‌ی موردبررسی به ازای هرسال 0.41 متر و به‌طورکلی تراز آب 11.7 متر افت داشته است؛ اما اثر تغذیه مصنوعی بر تغییرات چاه‌های اطراف قابل‌مشاهده بوده و در یک مقطع زمانی سبب افزایش و جبران 9.6 درصدی افت مخزن شده و هم‌چنین میزان ec از 4500 دسی زیمنس بر متر به 4000 رسیده است؛ اما پس از گذشت دو سال حوضچه‌های تغذیه مصنوعی کارایی خود را از دست‌داده است؛ که این مسئله ضرورت پایش و نگهداری مکرر کارایی طرح‌های تغذیه مصنوعی را می‌طلبد.

the effect of artificial recharge on the quality and quantity of ground water resources of shamil-ashkara plain (hormozgan province)

one of the methods for optimal use of water resources in critical conditions of groundwater and surface water resources is the implementation of artificial recharge projects. these systems aim to store excess surface water in groundwater reservoirs in order to improve the quantity and quality of water in different soil layers. the purpose of this research is to investigate the impact of artificial recharge on the quality and quantity of groundwater resources in the shamil-ashkara plain. for this purpose, water table fluctuations and electrical conductivity (ec) changes of the wells affected by the artificial recharge project have been investigated spatially and temporally using trend analysis tests. the results showed that the studied observed wells in the plain have a decreasing trend in their ground water level, so that on average, during the studied period, the water level declined by 0.41 meters per year, and in general, the water level decreased by 11.7 meters. however, the effect of artificial recharge on the changes of the surrounding wells can be seen and at one point in time, it caused an increase and compensation of 9.6% of the tank drop, and also the ec level has reached from 4500 ds/m to 4000. but after two years, artificial recharge ponds have lost their effectiveness. this issue requires frequent monitoring and maintenance of the effectiveness of artificial recharge plans.