بررسی پراکنش مکانی-زمانی کیفیت و کمیت آب زیرزمینی دشت نورآباد

رشد شهری و افزایش آلاینده‌های آب، کاهش کیفیت و کمیت منابع آبی را در پی دارد. در این پژوهش تلاش شده است که کیفیت و کمیت آب زیرزمینی دشت نورآباد بررسی شود. بدین منظور هایتوگراف بارش اردیبهشت‌ماه از سال 1376 تا سال 1396 ترسیم گردید. با توجه به هایتوگراف ترسیمی، سال‌های 1383 و 1389 به‌عنوان سال‌های پربارش و سال‌های 1393 و 1396 به‌عنوان سال‌های کم بارش انتخاب شدند. نقشه پراکنش مکانی غلظت پارامترهای کیفیت آب زیرزمینی و همچنین سطح آب زیرزمینی با استفاده از روش کریجینگ و انتخاب بهترین مدل با توجه به معیارهای ارزیابی (rmses، rmse، ase و mse) برای سال‌های مذکور ایجاد شد، سپس با تقسیم حاصل‌ضرب رتبۀ هر پارامتر در وزن میانگین آن بر تعداد کل پارامترها، شاخص gqi جهت بررسی کیفیت آب زیرزمینی در سال‌های موردمطالعه (1383، 1389، 1393 و 1396) تهیه شد. نتایج نشان داد کیفیت آب این منطقه در سال‌های بررسی‌شده در درجه‌ی مناسب قرار دارد. در کل سال‌های موردبررسی، ناحیه شمالی و جنوب شرقی دشت نورآباد دارای کیفیت مناسب‌تری نسبت به دیگر نواحی است. با بررسی نقشه‌های کمیت و کیفیت مشاهده شد که با افزایش فاصله سطح آب زیرزمینی از سطح زمین، کیفیت آب مناسب‌تر می‌شود.