مطالعه پتانسیل گونه های Helichrysum GlobiferumوHelichrysum Aucheri برای احیاء اراضی شور حوزه های آبخیز

در حوزه های آبخیز مرتعی کمبود رطوبت و شور شدن خاک یکی از عوامل بازدارنده کارکرد تولیدی به شمار می رود.به طوریکه یکی از موانع گسترش گیاهان که عامل حفاظت آب و خاک هستند،میزان تحمل به شوری و خشکی مخصوصا در هنگام جوانه زدن بذرها می باشد. براین اساس مطالعه تاثیر تنش شوری بر جوانه زنی دو گونهhelichrysum globiferumوhelichrysum aucheri  در قالب یک طرح آزمایشی به صورت فاکتوریل در 4 تکرار و 4 سطح شوری(0،50، 100و 150 میلی مولار کلرید سدیم)انجام شد.بذرهای این دو گونه از مراتع قوشچی واقع در 70 کیلومتری جاده  قدیم ارومیه – قره باغ جمع آوری گردید.نتایج این تحقیق نشان داد که تنش شوری،درصد و سرعت جوانه زنی،طول ساقه چه ،ریشه چه و گیاه چه در هر دو گونه به طور معنی داری کاهش می یابد.مقدار این کاهش در همه صفات در کل در  گونهhelichrysum globiferumکمتر از گونه  helichrysum aucheriبوده نسبت طول ریشه چه به ساقه چه (ضریب آلومتری) نیز در گونهhelichrysum globiferumدارای بالاترین مقدار بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که این گونه مقاومت بیشتری نسبت به گونه دیگر دارد.همچنین بیشترین میزان کاهش درصد جوانه زنی، طول ریشه چه،  ساقه چه و گیاه چه در تیمار150 میلی مول در هردو گونه مشاهده شد.