ارزیابی روش های زمین آمار در پهنه بندی شدت خشکسالی هیدرولوژیکی دشت ملایر

با توجه به تاثیر غیر قابل انکار خشکسالی بر بخش های مختلف زندگی انسان، مطالعه و بررسی دقیق این پدیده امری ضروری به نظر می رسد. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی دقت روش های زمین آمار در تهیه نقشه شدت خشکسالی های رخ داده در دشت ملایر با استفاده از شاخص سطح آب استاندارد شده ((swi و تحلیل روند داده های سطح ایستابی چاه های پیزومتری است. نتایج بر اساس معیار های rmse و mae نشان داد که در بین روش های میان یابی، روش کریجینگ ساده (sk) با مدل کروی به دلیل دارا بودن rmse و mae پایین تر (برای سال 1378 با مقادیر 0.05=rmseو 0.001=mae و برای سال 1391 با مقادیر 1.04 rmse= و 0.0004=mae ) دقیق ترین روش بوده و به عنوان مناسب ترین روش جهت تهیه نقشه شدت خشکسالی انتخاب شد. همچنین نتایج نشان داد در اکثر چاه های پیزومتری منطقه روند افزایش افت سطح ایستابی قابل ملاحظه است.

Evaluation of geostatistical methods in hydrological drought severity zoning in the Malayer plain

Due to the undeniable impact of drought on human life, careful study of this phenomenon seems essential. The purpose of this study is to evaluate the accuracy of Geostatistical methods in preparing the drought severity map in the Malayer plain using the Standardized WaterLevel Index (SWI) and analyze the trend of the Piezometric well. The results based on RMSE and MAE criteria showed that among the interpolation methods, simple Kriging method (SK) with the spherical model due to having lower RMSE and MAE (for 1999 with RMSE = 0.05 and MAE = 0.001 and For 2012, with RMSE = 1.04 and MAE = 0.0004) was the most accurate method and was selected as the most appropriate approach to prepare the drought severity map. The results also showed that in most Piezometric wells in the region, the trend of water table level drop is significant.