کاربرد سلول‌های بنیادی و مهندسی بافت در مدیریت زخم

التیام پوست در شرایط ایده‌آل در نتیجه‌ مجموعه‌ای از روند‌های بیولوژیک سلولی و مولکولی است. زمانی‏که این روند طبیعی بیولوژیک به هر دلیلی دچار نقصان می‌شود، التیام از حرکت باز ایستاده و زخم مزمن پدید می‌آید. به علاوه در بعضی موارد وسعت آسیب در حدی است که بدن به تنهایی قادر به ترمیم بدون مشکل زخم نیست. وجود مشکلات این‏چنینی در التیام زخم و نیاز روزافزون به خدمات درمانی در این حوزه، استفاده از روش‌های جدید و نوین درمانی را بیش از پیش مطرح کرده است. صرف نظر از نوع این روش های پیشرفته مراقبت زخم ، هدف ایده‌آل بازسازی بافت‌ها است، به طوری‏که هر دو خواص ساختاری و عملکردی بافت زخمی به سطح قبل از آسیب بازگردانده شوند. بر این اساس، مهندسی بافت و سلول‏های بنیادی ممکن است راه حل بسیار مناسبی باشند. طیف وسیعی از درمان‏های مبتنی بر سلول و داربست های مهندسی بافت از مرحله ارزیابی‌های آزمایشگاهی به مرحله تولید تجاری رسیده‌اند. این درمان‌ها به عنوان یک مسیر امیدوار کننده برای جلوگیری از محدودیت های فعلی در مدیریت زخم هستند. پتانسیل تمایز گسترده سلول‌های بنیادی امکان بازسازی پوست از‌ دست ‌رفته یا آسیب دیده را فراهم می‌کند. به علاوه توانایی آن‏ها در تنظیم ایمنی زخم از راه دور نشان می‌دهد که برای کاربرد بالینی آن‏ها نبایستی فقط به تشکیل مستقیم بافت اتکا کرد. داده‌ها نشان می‏دهد که استفاده مناسب از سلول‌های بنیادی و داربست‌ها می‏تواند باعث افزایش سرعت بهبود زخم شوند. به علاوه، کاربرد بالینی سلول‌های بنیادی و مهندسی بافت در ده‏ها آزمایش بالینی در درمان زخم نشان داده شده است.