دو پدیده تشکیل بافت پوششی و جمع شدگی در مدیریت زخم‌های باز

دو پدیده جمع شدگی و تشکیل بافت پوششی جدید که به عنوان مراحلی از فاز ترمیم در التیام زخم به وقوع می پیوندند نقش مهمی در بسته شدن محل آسیب دیده ایفا می‏کنند. جمع شدگی به کمک سلول‏های فیبروبلاست تغییر شکل یافته به نام میوفیبروبلاست شکل می‏گیرد و این سلول‏ها با خاصیت کششی خود محیط زخم را تنگ کرده و لبه‏ها را به هم می‏رسانند و پس از تماس دو ناحیه سالم این روند متوقف می‏گردد. اپی‏تلیالیزاسیون هم با مهاجرت سلول‏های اپی‏تلیال در سطح زخم، ناحیه آسیب دیده را می‏پوشاند. این سلول‏ها با ترشح آنزیم‏هایی مسیر حرکت خود در سطح زخم را باز کرده و بعد از رسیدن به سلول‏های مشابه متوقف می‏شوند و بدین ترتیب محل زخم پوشش یافته و مشکلاتی از جمله از دست دادن مایعات و ورود اجرام میکروبی به بدن مرتفع می‏گردند.