بیومارکرهای تشخیص آسیب عضلات اسکلتی و میوکارد در دام‏های کوچک

آسیب‏های عضلانی در دام‏های کوچک می‏تواند به دو صورت ارثی و یا اکتسابی و با واسطه عوامل مختلفی نظیر عوامل عفونی، داروها، توکسین‏ها، سیستم ایمنی، اختلالات اندوکرین و متابولیک بروز یابد. انجام تست‏های هماتولوژی، بیوشیمیایی، ایمنولوژی، مولکولی، پاتولوژی و غیره جهت تشخیص و مانیتورینگ این بیماری‏ها پیشنهاد می‏گردد. از جمله تست‏های بیوشیمیایی می‏توان به اندازه‏گیری فعالیت سرمی آنزیم‏های آسپارتات آمینوترنسفراز، لاکتات دهیدروژناز، کراتینین کیناز و غلظت سرمی لاکتات، میوگلوبین، تروپونین‏ها، ناتریورتیک پپتیدها و غیره اشاره نمود. هدف از مطالعه حاضر، معرفی بیومارکرهایی است که امروزه در تشخیص آسیب عضلات اسکلتی و میوکارد در دام‏های کوچک مورد استفاده قرار می‏گیرد و همچنین اطلاعاتی در ارتباط با ساختار، عملکرد، متابولیسم، مقادیر مرجع و کاربرد این بیومارکرها ارائه می‏شود تا با انتخاب مناسب بیومارکر درک بهتری از وضعیت سلامت عضلات اسکلتی و میوکارد حاصل گردد.