تشخیص آزمایشگاهی بیماری‏های کلیه در دام‏های کوچک

تست‏های متداول برای ارزیابی عملکرد کلیه شامل اندازه گیری اوره و کراتینین می‏باشد که البته مارکرهای غیر مستقیم برای تعیین gfr مثل cystatin c و symmetrical dimethyl arginine در حال گسترش هستند. با استفاده از این تست‏ها می‏توان به وقوع ازوتمی در بیمار پی برد. در قدم بعدی برای تشخیص و درمان باید ازوتمی را در یکی از گروه‏های پیش کلیوی، کلیوی و پس کلیوی طبقه بندی کرد. در بیماری‏های کلیوی قدم بعدی در جهت اطلاع از پیش آگهی طبقه بندی اختلال و نارسایی به حاد و مزمن است. تشخیص بیماری حاد از مزمن براساس تاریخچه مریض و معاینه فیزیکی انجام می‏شود. کاهش وزن و کم خونی غیر جبرانی ممکن است از نشانه‏های بیماران مبتلا به ckd باشد. آزمایش مفید دیگر در جهت اطلاع از وضعیت عملکرد کلیه‏ها و مجاری ادرارای آنالیز کامل ادرار است. آزمایش ادرار کامل اطلاعات ارزشمندی در مورد ازوتمی و دلایل آن می‏دهد. آزمایشات تکمیلی دیگری نیز جهت تشخیص نارسایی کلیه مثل اندازه‏گیری فسفر، کلسیم، پتاسیم، وضعیت اسید و باز، کلسترول، آلبومین ادرار، نسبت ggt به کراتینین ادرار وجود دارند. دسته‏ای از مارکرها هم در جهت تشخیص زود هنگام بیماری‏های کلیوی در حال پژوهش و تجاری سازی می‏باشند اما هنوز کاربرد بالینی پیدا نکرده‏اند. از جمله این بیومارکرها می‏توان به cystatin c ، kidney injury molecule،neutrophil gelatinase-associated lipocalin اشاره کرد.