ارزیابی اتنوفارماکولوژی، میزان فنل، فلاوونوئید و خاصیت ضدباکتریایی عصاره الکلی گیاه بومی allium cepa l. var. ilkhichi

هدف از انجام این  تحقیق، ارزیابی خواص فیتوشیمیایی، اتنوفارماکولوژی و ضدباکتریایی عصاره الکلی مستخرج از روش خیساندن  پیاز قرمز با نام علمی allium cepa l. var. ilkhichi که از گیاهان بومی استان آذربایجان شرقی به شمــار می‌رود، بر سویه‌های استاندارد 8 گونه از باکتری‌های مهم از نظر بهداشت مواد غذائی براساس سنجش فنل کل (برمبنای استاندارد اسید گالیک)، فلاوونوئید کل (بر مبنای استاندارد  کوئرستین) و ارزیابی عملکرد آنتی‌باکتریایی گیاه با استفاده از روش دیسک دیفیوژن (انتشاردر  دیسک) تعیین حداقل غلظت بازدارندگی از رشد (mic)، حداقل غلظت باکتری کشی (mbc) با استفاده از روش مایکرو دایلوشن انجام گرفت.نتایج حاصله مقادیرmggaeg1  12/2±52/351 و mgqueg15/12±5/111 را به‌ترتیب در مورد میزان فنل و فلاوونوئید کل عصاره مورد آزمایش نشان داد. همچنین مشخص شد که این عصاره بیشترین تاثیر ضدباکتریایی را علیه  باکتری انتروکوکوس فکالیس با mic معادل  µg/ml5/62 و نیز mbc معادل µg/ml125 داشته است، اما مقایسه نتایج آزمایشات آنتی بیوگرام عصاره و آنتی‌بیوتیک ونکومایسین در مورد باکتری مذکور در سطح (05/0p<) اختلاف معنی‌داری نشان نداد. با توجه به نتایج ثبت شده به نظر می‌رسد علی‌رغم این که عصاره الکلی واریته ایلخچی پیازقرمز ظاهرا می‌تواند به‌عنوان یک ترکیب ضد باکتریایی بر علیه تعدادی از باکتری‌های بیماریزا مورد استفاده قرار گیرد، ولی جایگزینی عصاره مذکور به‌عنوان یک ترکیب طبیعی به جای آنتی‌بیوتیک‌های متداول مورد تردید می‌باشد. لذا لازم است در این خصوص بررسی‌های تکمیلی مخصوصا بر روی مدل‌های حیوانی و موارد بالینی نیز انجام پذیرد.