بررسی برخی از صفات ریخت‌شناختی و فیتوشیمیایی میوه در ژنوتیپ‌های مختلف گیاه l. ficus carica

این تحقیق به منظور بررسی اثر مراحل‌ رشد میوه و ژنوتیپ بر خصوصیات ریخت شناختی و برخی از ترکیبات فیتوشیمیایی میوه‌ انجیر (ficus carica) در منطقه‌ گرگان انجام شد. میوه‌ها در چهار مرحله‌ رشد و نمو از درختان سالم سه ژنوتیپ انجیر (گلبهار، قرمز جلین و رضوان) برداشت و صفات ریخت شناختی و فیتوشیمیایی در آن‌ها بر اساس دسکریپتور مخصوص انجیر و روش‌های استاندارد اندازه‌گیری گردید. نتایج نشان داد که با رشد میوه بر طول و قطر میوه، طول گردن و طول بخش گوشتی میوه به طور معنی داری افزوده شد. در هر سه ژنوتیپ، نسبت قطر به طول میوه بین 9/0 تا 1/1 و در نتیجه شکل میوه‌ها گرد بود. به علاوه در طی رشد، این نسبت افزایش یافت، در حالی که طول دم میوه تغییر معنی‌داری نکرد. از نظر میزان آنتوسیانین، بین ژنوتیپ‌های مورد مطالعه تفاوت وجود داشت، به‌طوری که میزان آنتوسیانین در میوه‌های سیاه رنگ ژنوتیپ گلبهار طی مراحل رشد افزایش یافت، ولی در ژنوتیپ‌های قرمز جلین و رضوان در مراحل پایانی رشد از میزان آن کاسته شد. از طرف دیگر در هر سه ژنوتیپ، از میزان ترکیبات آنتی اکسیدانی، فنول و فلاونویید کاسته و بر میزان قند کل میوه افزوده شد. از بین ژنوتیپ‌های مورد مطالعه، ژنوتیپ رضوان دارای بیش‌ترین مقدار آنتوسیانین، فنول و فلاونویید بود اما مقدار قند کل در آن در سطوح پایین‌تری قرار داشت.