مقایسه اثر ضد باکتریایی عصاره اتانولی برگ گیاه Mentha longifolia (L.) Hud. در رویشگاه‌های مختلف شمال ایران

عفونت های ادراری و مقاومت آنتی بیوتیکی در دنیا رو به افزایش است. در این میان نقش فرآورده‌های گیاهی به واسطه داشتن طیف وسیعی از ترکیبات زیستی فعال و طبیعی بسیار با اهمیت است. پونه کوهی (mentha longifolia (l.) hud.) یکی از گیاهان دارویی معطر است که در طب سنتی برای درمان عفونت های مجاری ادرار استفاده می شود. در این تحقیق اثرات ضدباکتریایی غلظت های مختلف عصاره اتانولی برگ‌های پونه کوهی جمع آوری شده از رویشگاه های زیارت (استان گلستان)، آلاشت و ییلاق دو هزار (استان مازندران) با دو روش انتشار دیسک و چاهک، علیه چهار باکتری مولد عفونت مجاری ادراری (اشریشیا کلی، استافیلوکوکوس اوریوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس) مورد مطالعه قرار گرفت، تا رویشگاه بهینه با بهترین اثرا ضد باکتریایی گیاه معرفی گردد. یافته ها نشان داد، عصاره اتانولی برگ پونه جمع‌آوری شده از هر سه رویشگاه اثر مهاری خوبی بر رشد باکتری های گرم مثبت داشت، اما در رویشگاه های آلاشت (1683 متر) و ییلاق دو هزار (117 متر) نسبت به رویشگاه زیارت (915 متر) به‌صورت معنی داری نتایج بهتری مشاهده شد (در سطح یک درصد). به‌طوری که در این رویشگاه ها، تقریباً 100 درصد سویه های استافیلوکوکوس منتخب نسبت به عصاره حساسیت نشان دادند. لذا ضمن تایید استفاده سنتی از پونه کوهی جهت درمان عفونت های مجاری ادرار می توان بیان داشت هنگام استفاده از یک گیاه دارویی در درمان نوع خاصی از بیماری باید به رویشگاه آن نیز توجه نمود تا بهترین اثر درمانی حاصل شود.