بررسی اثر ضدقارچی اسانس چهار گیاه دارویی، آنالیز و شناسایی ملکولی باکتری آنتاگونیست علیه قارچ عامل پوسیدگی بعد از برداشت پرتقال penicillium digitatum

کپک سبز مرکبات  penicillium digitatumازمهم‎ترین بیماری‌های بعد از برداشت می‌باشد. به کارگیری مداوم سموم شیمیایی تاثیر ماندگار روی سلامتی انسان و آلودگی محیط زیست دارد و سبب بروز مقاومت در سویه‌های بیماری‎زا می‏گردد. در این تحقیق فعالیت ضدقارچی غلظت‌های مختلف (100، 200، 300 و 400 پی‌پی‌ام) اسانس چهار گیاه دارویی آویشن شیرازی (thymus vulgaris)، آلوورا (aloe vera)، سیر (allium sativum) و زیره سبز (cuminum cyminum) جمع‌آوری شده از منطقه قرق استان گلستان مورد بررسی قرار گرفت. اسانس‌ها با استفاده از روش تقطیر؛ بخار آب و با استفاده از دستگاه کلونجر تهیه و سپس مهمترین مواد موثره اسانسی که بیشترین عملکرد آنتاگونیستی را داشتند توسط دستگاه gc/ms آنالیز گردید. همچنین فعالیت آنتاگونیستی باکتری‌های جداسازی شده از اپی‎فیت پرتقال شامل sp. bacillus، pseudomonassp.، streptomycess sp. علیه قارچ پنی سیلیوم در قالب طرح فاکتوریل مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین درصد ممانعت کنندگی (99.95 درصد)، توسط اسانس آویشن علیه پنی سیلیوم در غلظت 400 پی‎پی‎ام مشاهده گردید. آنالیز رگرسیونی تاثیر اسانس‌ها نشان داد با افزایش غلظت اسانس درصد بازدارندگی آن روی قارچ افزایش می‌یابد. بر اساس نتایج به دست آمده، اسانس آویشن با داشتن مهمترین ترکیبات موثره در اسانس‌ها (کارواکرول 45.5 درصد)، آلفا ترپینئول (22.9 درصد) و اندو بورنئول (14.3 درصد) بیشترین فعالیت ممانعت کنندگی (22.3 میلی‌متر) را علیه پنی سیلیوم از خود نشان داد. در بین 23 جدایه باکتریایی، یک جدایه به نام h7 بیشترین فعالیت ممانعت کنندگی را علیه قارچ داشت. با استفاده از pcr و تعیین توالی dna ژنوم 16s rrna، h7 به‌عنوان bacillus cereus شناسایی گردید. بنابراین اسانس آویشن و جدایه (bacillus cereus (h7 جایگزین‌های مناسبی برای کنترل شیمیایی پوسیدگی بعد از برداشت پرتقال می باشند.

Evaluation and comparison of the antifungal effect of essential oil of four medicinal plants and molecular identification antagonistic bacteria against fungi decay cause of orange postharvest by Penicillium digitatum

Citrus green mold, Penicillium digitatum is one of the most important postharvest diseases. Continuous application of chemical pesticides has serious long term effects on human health and environmental pollution that may result in emergence of resistance in pathogenic strains. In this study, antifungal activity of different concentrations (100, 200, 300, 400ppm) of four medicine plants essences including Thymus vulgaris, Cuminum cyminum,Allium sativum and Aloe vera collected from Ghorogh area of Golestan provience was evaluated. Essences were prepared by the steam distillation water using Clevenger apparatus. The main constituents’ essences having the most antagonistic activity were analyzed by GC / MS. Antagonistic activity of bacteria isolated from orange epithelium including Bacillus, Pseudomonas sp., and Streptomyces sp. against Penicillium digitatum was also investigated in a completely randomized factorial model. The maximum percent inhibition (99.95%) was observed by the thyme plant essence at 400 ppm concentration. Regression analysis of the effects of essences showed that by increasing the essences concentration, its inhibitory effect on fungi increased. Based on the results, thyme essence with having the important constituents of essences (carvacrol 45.5%), (alphaterpineol 22.9%) and (endo borneol 14.3%) had the highest inhibitory effect (22.3 mmol) against penicillium. Among 23 bacterial isolates, one of them, H7, had the highest inhibitory effect on penicillium. Using PCR amplification and DNA sequencing of 16S rRNA gene, it was identified as Bacillus cereus. Thus, thyme essence and Bacillus cereus (H7) are an appropriate substitutions to chemical control of orange postharvest diseases caused by Penicillium digitatum.