بررسی اثر فراوانی آبیاری بر عملکرد کمی و کیفی ترکیبات شیمیایی اسانس گیاه دارویی salvia officinalis l

تنش خشکی به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده رشد در نظام‌های کشاورزی می‌تواند بر رشد، عملکرد و مواد موثر دارویی گیاهان دارویی و معطر خسارت وارد کند. آزمایشی به منظور بررسی اثر فراوانی‌ آبیاری شامل 4، 6 و 8 روز یک‌بار بر عملکرد کمی و کیفی اسانس گیاه مریم گلی (salvia officinalis l.) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد در سال 1395 اجرا شد. اسانس‌ به روش تقطیر با آب با استفاده از کلونجر از برگ‌های خشک شده در سایه گیاه مریم گلی که در مرحله شروع گلدهی برداشت شده بودند، فرآیند استخراج انجام شد. اسانس های حاصل از تیمارهای مختلف با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی (gc) و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی (gc/ms) مورد تجزیه فیتوشیمیایی قرار گرفتند. اثرات سطوح مختلف آبیاری تاثیر معنی‌داری بر عملکرد اسانس، مقدار 1و8 سینئول به عنوان ترکیب اصلی و نیز ترکیبات لیمونن و آلفا هومولن داشتند. بیشترین عملکرد اسانس و مقادیر ترکیبات 1و8 سینئول (11.05 درصد)، لیمونن (2.67 درصد) و آلفا هومولن (1.32 درصد) از فراوانی آبیاری 8 روز حاصل گردید. احتمالاً چنین به نظر می‌رسد که افزایش فواصل آبیاری با القای تنش خفیف تا ملایم خشکی می‌تواند در افزایش عملکرد و ویژگی‌های کمی و کیفی اسانس گیاه دارویی مریم گلی موثر باشد.