بهینه‌سازی کالوس زایی و بررسی میزان بیان ژن‌های فلاونول سنتاز و چالکون ایزومراز در مسیر تولید کوئرستین تحت تاثیر اشعۀ uv-b در کشت کالوس خیار تلخ ( .momordica charantia l )

هدف از تحقیق حاضر بهینه‌سازی کالوس زایی و بررسی میزان بیان ژن‌های فلاونول سنتاز و چالکون ایزومراز در مسیر تولید کوئرستین تحت تاثیر اشعۀ uv-b در کشت کالوس خیار تلخ می باشد. غلظت‌های مختلف تنظیم‌کننده‌های رشدbap و 24d و ریز نمونه جهت تولید کالوس در گیاه خیار تلخ در طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار ارزیابی شد. تاثیر اشعۀ uvb (پنج گروه (شاهد (نور طبیعی)، 5 دقیقه در معرض اشعه (بررسی بیان ژن در 24 و 48 بعد از اعمال تیمار) و 10 دقیقه در معرض اشعه (بررسی بیان ژن در 24 و 48 بعد از اعمال تیمار)) بر بیان ژن‌های مسیر بیوسنتزی کوئرستین از جمله فلاونول‌سنتاز و چالکون‌ایزومراز، میزان فعالیت آنزیم آنتی‌اکسیدانی فنیل‌آمونیالیاز و فلاونوئید در بهترین کالوس های انتخاب شده بررسی شد. مقایسه میانگین داده‌ها نشان داد که بیشترین وزن خشک کالوس در غلظت 0.5 میلی‌گرم در لیتر 24d و 1 میلی‌گرم در لیتر bap برای ریز نمونه ساقه به دست آمد. بیشترین بیان ژن فلاونول سنتاز و چالکون ایزومراز در تیمار اعمال 10 دقیقه اشعۀ uvb در زمان 24 ساعت بعد از شروع تیماردهی بدست آمده اما این بیان در 48 ساعت بعد از اعمال تیمار کاهش یافته است. بیشترین بیان فنیل‌آمونیالیاز، کوئرستین و فلاونوئید در زمان 5 دقیقه اعمال تیمار اشعه uvb در 48 ساعت بعد از اعمال تیمار بدست آمده است. در کل نتایج این تحقیق نشان داد که اشعۀ uvb در سطح کالوس تاثیر مثبتی بر بیان ژن‌های مسیر بیوسنتز فلاونوئیدها داشته است.