مطالعه کمیت و کیفیت اسانس گیاهان دارویی thymus vulgaris l.، melissa officinalis l. و achilleamill efoilum l. کشت ‌شده در شرایط اقلیمی شهرکرد

در این پژوهش کمیت و کیفیت اسانس گیاهان دارویی: آویشن باغی، بادرنجبویه و بومادران در شرایط اقلیمی شهرکرد ارزیابی و مقایسه گردید. سرشاخه های هوایی گلدار گونه ها از مزرعه تحقیقاتی واقع در دانشگاه شهرکرد در تابستان 1396 برداشت شدند. اسانس نمونه ها با استفاده از دستگاه تقظیر با آب (طرح کلونجر) استخراج و سپس با استفاده از دستگاه gc و msgc شناسایی گردید. نتایج نشان داد میزان اسانس آویشن باغی، بادرنجبویه و بومادران به‌ترتیب 0.12، 0.18 و 0.1 درصد بود. عمده ‌ترین ترکیبات اسانس آویشن باغی به‌ترتیب شامل تیمول (33.2 درصد)، گاماترپینن (18.5 درصد)، پسیمن (10.9 درصد) و لینالول (5 درصد) بودند. نرال (26.3 درصد)، ژرانیال (25درصد)، بتاکاریوفیلن (6.9 درصد)، ژرانیل استات (6.4 درصد) و سیس کریزانتنول (5.8 درصد) مهم ‌ترین ترکیبات اسانس در گیاه بادرنجبویه بودند. عمده ‌ترین ترکیب اسانس در سرشاخه گلدار بومادران نیز شامل سیس کریزانتنیل استات (27.19درصد)، سیس کریزانتئول (13.6درصد)، ژرماکرندی (7.24 درصد)، بتاکاریوفیلن (6.69 درصد) و تیمول (6.15 درصد) بودند. به‌طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که اسانس این گیاهان در شرایط اقلیمی شهرکرد از کمیت و کیفیت بهینه ای برخوردار است و می توان در فرآوری دارویی این گیاه اندر شرایط بومی این منطقه بهره جست.