بررسی مواجهۀ کارکنان یک نیروگاه حرارتی با میدان مغناطیسی در فرکانس بی‏نهایت کم و اثر احتمالی آن بر شدت بی‌خوابی و خواب‌آلودگی آنان

بی‌خوابی ازجمله شایع‌ترین اختلالات خواب است که به‌صورت اشکال در شروع یا تدوام خواب یا بیدار شدنِ صبح زود مطرح می‌شود. خواب‌آلودگی ازجمله عواملی است که با تصادفات رانندگی، حوادث شغلی، کاهش کارایی و مشکلات بین فردی متعددی همراه است. مطالعۀ حاضر با هدف بررسی شدت بی‌خوابی و خواب‌آلودگی کارکنان یک نیروگاه حرارتی شهر تهران که در مواجهه با میدان‌های مغناطیسی با فرکانس بی‌نهایت کم بودند، طراحی شد. مطالعه به‌صورت مورد-شاهد طراحی گردید. به‌منظور بررسی مواجهۀ این دو گروه، برآیند چگالی شار میدان مغناطیسی با فرکانس بی‏نهایت کم توسط دستگاه tes-1934 در محیط کاری و تردد کارکنان اندازه‌گیری شد. از پرسشنامۀ استاندارد شدت بی‌خوابی (isi) و پرسشنامۀ خواب‌آلودگی اپورث (ess) جهت بررسی وضعیت شاغلان استفاده شد. حداکثر مواجهه در گروه آزمون و کنترل به‌ترتیب، tµ 95/2 و tµ17/0 بود. بین دو گروه از نظر مواجهه با میدان مغناطیسی در فرکانس بی‏نهایت کم، اختلاف معنادار آماری وجود داشت (001/0p<). از نظر شدت بی‌خوابی، تفاوت معنادار آماری بین گروه کنترل و آزمون وجود داشت (015/0=p)، اما ازلحاظ خواب‌آلودگی، اختلافی مشاهده نشد (51/0=p). هرچند میزان مواجهه در گروه‌های مختلف شغلی از حدود مواجهۀ شغلی بالاتر نبود، درجاتی از شدت بی‌خوابی در کارکنانِ در معرض مشاهده گردید. این امر می‌تواند نقش احتمالی این میدان‌ها در اختلالات خواب را نشان دهد. افزایش تعداد نمونه‌ها و همچنین انجام مطالعات عینی و آزمایشگاهی، می‌تواند گویای نتایج روشن‌تر از این اثرات باشد.