بررسی اثر نفتالن در ترکیب سوسوزن‌ پلاستیک با خاصیت جداسازی شکل پالس

ضرورت ساخت آشکارسازهایی با ابعاد بزرگ، بازدهی مطلوب، قدرت تفکیک بالا و قیمت کم، در دو دهه اخیر منجر به تحقیقات گسترده‌ای در ساخت سوسوزن‌های پلاستیکی شده است. بهینه‌سازی این نوع سوسوزن‌ از موضوعات تحقیقاتی روز دنیا است. در این پژوهش از مونومر استایرن، دی‌فنیل اکسازول (ppo) به‌عنوان فلوروفور اولیه، فنیل اکسازول بنزن (popop) به‌عنوان فلوروفور ثانویه و نفتالن در ساخت سوسوزن پلاستیک استفاده شد. ساخت نمونه‌ها بر اساس فرایند پلیمریزاسیون با روش حرارتی بدون آغازگر صورت گرفته است. نتایج طیف سنجی گاما با استفاده از چشمه‌های 137cs و 60co نشان داد که با افزودن نفتالن در ساخت سوسوزن پلاستیک، بهره نوری به ترتیب 5/7 و 2/7 درصد افزایش می‌یابد. جداسازی پرتوهای گاما و نوترون با استفاده از روش گذر از صفر به‌وسیله چشمه 252cf نشان داد که برای نمونه شامل 15 درصد وزنی ppo بدون حضور نفتالن، fom و نسبت قله به دره در بایاس 1000kevee به ترتیب برابر 0/91 و 4/18 و برای نمونه شامل 15 درصد وزنی ppo و 4 درصد وزنی نفتالن، برابر 1/05 و 8/71 است.