برآورد آسیب حاصل از تابش رادیونوکلوئیدهای گسیلنده الکترون اوژه بر اساس مدل zbb1 در حضور نانو ذرات متفاوت: مطالعه شبیه‌سازی مونت‌کارلو

امروزه، پرتودرمانی یکی از کارآمدترین روش‌ها برای درمان سرطان به شمار می‌آید. تحقیقات نشان داده است که استفاده از نانوذرات با عدد اتمی بالا مانند طلا، نقره و گادولینیوم به‌عنوان حساس‌کننده پرتوی در پرتودرمانی بسیار موثر بوده و نهشت انرژی را در اندام هدف به واسطه عدد اتمی بالایشان افزایش می‌دهند. از سوی دیگر، استفاده از ذرات باردار کوتاه‌برد، مانند الکترون‌های اوژه با توجه به انرژی به نسبت کم آن‌ها، امکان تخریب سلول‌های بافت آسیب دیده با حداقل آسیب سلول‌های سالم مجاور را میسر خواهد نمود. در این مطالعه، اثرات انتشار الکترون‌های رادیونوکلئیدهای گسیلنده الکترون اوژه مانند 99mtc، 201tl، 123i، 125i،111in و 67ga بر شکست تک رشته‌ای(ssb)، شکست دو رشته‌ای(dsb) از نوع مستقیم و غیرمستقیم و همچنین شکست دورشته‌ای ترکیبی(hybrid dsb) در حضور و عدم حضور نانوذرات طلا، گادولینیوم و نقره با استفاده از ابزار geant4-dna برای مدل 1zbb (که از کتابخانه بانک اطلاعات پروتئین انتخاب شده است) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد؛ از میان گسیلنده‌های اوژه یاد شده، 125i و99mtc بیشترین و 123i کم‌ترین آسیب dna را ایجاد می‌کنند. از سوی دیگر افزودن نانوذرات طلا، گادولینیوم و نقره می‌توانند منجر به افزایش به ترتیب 59%، 56% و 55% آسیب dna شوند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که 125i و 99mtc گزینه‌های موثرتری برای مهار یا کنترل سلول‌های سرطانی هستند. علاوه بر این افزودن نانوذرات طلا نیز می‌تواند منجر به بهبود اثربخشی درمان در اوژه تراپی گردد.

damage estimation resulting from auger electron-emitting radionuclides based on the 1zbb model in the presence of different nanoparticles: a monte carlo simulation study

today, radiotherapy is considered one of the most effective methods for cancer treatment. research has shown that using nanoparticles with high atomic numbers such as gold, silver and gadolinium as radiosensitizers in radiotherapy is very effective and increases energy deposition in the target organ due to their high atomic number. on the other hand, using short-range charged particles, such as auger electrons, given their relatively low energy, enables the destruction of damaged tissue cells with minimal damage to surrounding healthy cells. in this study, the effects of diffusion of auger electrons from radionuclides such as 99mtc, 201tl, 123i, 125i, 111in, and 67ga on single-strand breaks (ssbs), direct and indirect double-strand breaks (dsbs), and hybrid double-strand breaks (hybrid dsbs) in the presence and absence of gold, gadolinium and silver nanoparticles were investigated using the geant4-dna toolkit for the 1zbb model (selected from the protein data bank library). the results show that among the mentioned auger emitters, 125i and 99mtc cause the most and 123i the least dna damage. on the other hand, adding gold, gadolinium, and silver nanoparticles can increase dna damage by 59%, 56%, and 55%, respectively. the results of this study show that 125i and 99mtc are more effective options for inhibiting or controlling cancer cells. in addition, adding gold nanoparticles can also lead to improved treatment efficacy.