ارزیابی میزان آلودگی رادیواکتیو ناشی از حادثه قلب راکتور نیروگاه اتمی بوشهر با گذشت زمان

حوادث هسته ای گاهی غیر قابل اجتناب هستند ولی با آمادگی و تدبیر می‌توان خطرات آن را تا حد بسیار زیادی کاهش داد. برای این کار بایستی ارزیابی درستی از پیامدهای حادثه داشت. در این تحقیق جهت تخمین میزان نشت رادیوایزوتوپ‌ها در صورت رخداد وخیم ترین حادثه در نیروگاه اتمی بوشهر، از شبیه سازی سه بعدی قلب راکتور استفاده شده است. پس از تطابق پارامترهای اصلی حاصل از شبیه سازی قلب راکتور بوشهر با fsar آن، و اطمینان از صحت برنامه محاسباتی، فعالیت ایزوتوپ‌ها وابسته به زمان محاسبه شده و نتیجه به عنوان چشمه اولیه برای حادثه فرض گردیده است. سپس حادثه ذوب کامل قلب راکتور و ورود تمامی آلودگی‌ها به محیط زیست شبیه سازی شد. اکتیویته اولیه و فعالیت در طول زمان برای 18 سال پس از حادثه محاسبه گردید. با بررسی صد رادیوایزوتوپ، فعال ترین آن‌ها تعیین شدند. نتایج این بررسی برای تغییرات ایزوتوپ‌های مهم و همچنین فعالیت کلی منبع انتشار (source term) طی مرور زمان تا 18 سال پس از حادثه محاسبه گردید. در نهایت فعالیت اختصاصی ناشی از هر یک از ایزوتوپ‌های مهم نیز به منظور اولویت بندی جهت رفع آلودگی‌ها ارائه شد. محاسبات با استفاده از کد mcnpx2.7.e و با کمک کارت burn انجام شد.

evaluation of radioactive contamination caused by the core accident of the bushehr nuclear reactor over the time

nuclear accidents are sometimes unavoidable, but the risks can be significantly reduced with preparedness and prudence. therefore one must have a proper assessment of the consequences of the accident. in this research, a three-dimensional simulation of the reactor core has been used to estimate the leakage rate of radioisotopes in case of the worst accident in the bushehr nuclear power plant. the main parameters of the bushehr reactor core simulation were benchmarked with the fsar. then the time-dependent activity and the isotopes are assumed as the source term for the accident, and the incident of complete melting of the reactor core and the entry of all pollutants into the environment was calculated. activity changes over time were calculated for 18 years after the accident.furthermore, by examining more than a hundred radioisotopes, the most active ones were figured out. results were calculated for these isotopes’ source terms over time up to 18 years after the accident. finally, specific activity caused by each of the important isotopes was presented in order to prioritize the elimination of contaminants. calculations were done using the mcnpx2.7.e code and considering the burn card.