شبیه‌سازی و ارزیابی عملکرد سامانه تصویرگر گامای حفره‌ کدگذاری شده با میدان دید وسیع

مکان‌یابی دقیق مواد پرتوزا در تصویربرداری هسته‌ای امری بسیار مهم است. ایمنی و امنیت در برابر تهدید فزاینده حملات با استفاده از مواد پرتوزا، نظارت بر مرزها، تروریسم و همچنین افزایش تعداد نیروگاه‌های هسته‌ای، توسعه یک سیستم قابل اتکا جهت تصویربرداری از طیف وسیع پرتوهای گاما در فواصل مختلف را ضروری می‌سازد؛ تا بتواند منابع پرتوزایی را در زمانی مناسب شناسایی و در میدان دید جایگزیده کند. مواد پرتوزا در پزشکی، آزمایش‌های غیر مخرب، سلاح‌های هسته‌ای، تولید برق و غیره استفاده می‌شوند. مزیت اصلی تصویربرداری با حفره‌های کد گذاری‌شده (cai) نسبت به سایر روش‌های تصویربرداری به دلیل حفره‌های متعددی است که میزان فوتون‌های ورودی به آشکارساز را افزایش می‌دهند و در نتیجه تصویری بهتر و البته پیچیده‌تر را ایجاد می‌کنند. پس از فرآیند رمزگشایی، با اعمال الگوریتم mlem وضوح به مراتب افزایش می‌یابد. در این مقاله، شبیه‌سازی دوربین گاما به همراه حفره‌های کدگذاری شده mura به صورت موزاییکی، در کد gate برای تصویربرداری از چشمه‌های سزیوم-137 و امرسیوم-241 توسط آشکارساز nai(tl) با ابعاد 2×27×27 صورت پذیرفته و توان تفکیک این سامانه برای دو چشمه‌ مذکور، در فاصله 3 متری از دوربین بررسی و توان تفکیک زاویه‌ای به میزان مناسبی حاصل شده است (حدود 7 درجه)؛ در ادامه نیز حداقل دوز معادل جهت تصویربرداری در فاصله 10 متر برای چشمه سزیوم-137،‌ 179 /0 (با فعالیت چشمه 6 میکروکوری) برآورد گردیده است و میزان سیگنال به نوفه پایین در این فاصله، برابر با 3/10 گردید و با اعمال الگوریتم mlem مقدار آن 17/96 شد. اهمیت این پژوهش متکی بر مطالعه محلی‌سازی چشمه پرتوزا به‌ویژه در خلال خلع سلاح هسته‌ای، رصد مرزها و رفع آلودگی است؛ چرا که اغلب مکان واقعی چشمه پرتوزا ناشناخته است.